۳۶۴- باب تحريم استعمـال إناء الذهب وإناء الفضة في الأكل والشرب والطهارة وسائر وجوه الاستعمـال
باب تحریم به کار بردن ظروف طلا و نقره در خوردن و آشامیدن و وضو گرفتن و سایر موارد استعمال
۱۷۹۵- «عَنِ أمِّ سَلَمَةَ لأنَّ رَسُولَ اللَّه صقَالَ: «الَّذِي يَشْرَبُ في آنِيَةِ الْفِضَّةِ إنَّمَا يُجَرْجِرُ في بَطْنِهِ نَار جَهَنَّمَ»» متفقٌ عليه.
وفي روايةٍ لـمُسْلمٍ: «إنَّ الَّذِي يَأكُلُ أوْ يَشْربُ في آنيةِ الْفِضَّةِ وَالذَّهَب».
۱۷۹۵. «از ام المؤمنین ام سلمه لروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرکس در ظروف (طلا و) نقره بنوشد، آتش دوزخ را در شکم خود فرو می‌ریزد»» [۱۰۱۷].
در روایتی دیگر از مسلم آمده است: «کسی که در ظروف طلا و نقره بخورد یا بنوشد».
۱۷۹۶- «وعنْ حُذَيْفَةَ سقالَ: إنَّ النبيَّ صنَهَانَا عَنِ الحَرِيرِ، والدِّيباجِ، وَالشُّرْب في آنِيَةِ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ، وقال: «هُنَّ لهُمْ في الدُّنْيَا وَهِيَ لَكُمْ في الآخِرةِ»» متفقٌ عليهِ.
وفي روايةٍ في الصَّحِيحَيْنِ: «عَنْ حُذَيْفَةَ س: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه صيَقُولُ: «لا تَلْبِسُوا الحَرِيرَ وَلا الدِّيبَاجَ، ولا تَشْرَبُوا في آنيَةِ الذَّهَبِ والْفِضَّةِ وَلا تَأْكُلُوا في صِحَافِهَا»».
۱۷۹۶. «از حذیفه سروایت شده است که گفت: پیامبر صما را از پوشیدن حریر و پارچه‌های ابریشمی و زینتی و نوشیدن در ظروف طلا و نقره، نهی کرده و فرمودند: «آنها در دنیا، برای ایشان (کافران) و در آخرت، برای شماست»» [۱۰۱۸].
در روایتی دیگر در صحیحین «از حذیفه سآمده است: از پیامبر صشنیدم که می‌فرمود: «حریر و ابریشم نپوشید و در ظروف طلا و نقره چیزی ننوشید و در ظروف و سینی‌های ساخته شده از آنها چیزی نخورید»».
۱۷۹۷- «وعَنْ أنس بن سِيرينَ قال: كنْتُ مَع أنَسِ بن مالك سعِنْد نَفَرٍ مِنَ المجُوسِ، فَجِيءَ بفَالُودَجٍ عَلى إنَاءٍ مِنْ فِضَّةٍ، فَلَمْ يأكُلْهُ، فَقِيلَ لَهُ حوِّلهُ فحوَّلَه عَلى إنَاءٍ مِنْ خَلَنْج، وجِيءَ بِهِ فأَكَلَهُ» رواه البيهقي بإسْنادٍ حَسنٍ.
«الخَلَنْجُ»: الجَفْنَة.
۱۷۹۷. «از انس بن سیرین روایت شده است که گفت: با انس بن مالک سدر میان چند نفر زرتشتی بودیم، آنها در ظرفی نقره، پالوده (نوعی حلوا که با آب و آرد و عسل درست می‌شود) آوردند، انس سآن را نخورد، به کسی که پالوده را آورده بود، گفته شد: ظرف آن را تغییر بده و او آن را در کاسه‌ای چوبین ریخت و آورد و آن‌گاه انس سآن را خورد» [۱۰۱۹].
[۱۰۱۷] متفق علیه است؛ [خ (۵۶۳۴)، م (۲۰۶۵)]. [این حدیث قبلاً هم به شماره‌ی ۷۷۸، آمده است]. [۱۰۱۸] متفق علیه است؛ [خ (۵۶۳۳)، م (۲۰۶۷)]. [روایت اول این حدیث قبلاً هم به شماره‌ی ۷۷۷، آمده است]. [۱۰۱۹] بیهقی [(۱/۲۸)] به اسناد حسن (نیکو) روایت کرده است.