ریاض الصالحین در سخنان پیامبر امین - جلد دوم

فهرست کتاب

۲۹۵ - باب النهي عن القزع وهو حلق بعض الرأس دون بعض، وإباحة حلقه كله للرجل دون الـمرأة
باب نهی از قزع که عبارت از تراشیدن قسمتی از سر و گذاشتن بعضی از آن است و مباح بودن تراشیدن تمام سر برای مرد نه زن

۲۹۵ - باب النهي عن القزع وهو حلق بعض الرأس دون بعض، وإباحة حلقه كله للرجل دون الـمرأة
باب نهی از قزع که عبارت از تراشیدن قسمتی از سر و گذاشتن بعضی از آن است و مباح بودن تراشیدن تمام سر برای مرد نه زن

۱۶۳۸- «عن ابن عُمر بقَالَ: نَهَى رسُولُ اللَّه صعنِ القَزعِ» متفق عليه.

۱۶۳۸. «از ابن عمر بروایت شده است که گفت: پیامبر صاز قزع (تراشیدن قسمتی از سر و گذاشتن بعضی از آن) نهی فرمودند» [۸۳۹].

۱۶۳۹- «وعَنْهُ قَالَ: رَأى رَسُولُ اللَّه صصبِياً قَدْ حُلِقَ بعْضُ شَعْر رأسِهِ وتُرِكَ بعْضُهُ، فَنَهَاهَمْ عَنْ ذَلِكَ وَقَال: «احْلِقُوهُ كُلَّهُ أو اتْرُكُوهُ كُلَّهُ»» رواهُ أبو داود بإسناد صحيحٍ على شَرْطِ البُخَارِي وَمسْلِم.

۱۶۳۹. «از ابن عمر بروایت شده است که گفت: پیامبر صکودکی را دید که قسمتی از موی سرش تراشیده شده و بقیه‌اش به حال خود باقی گذاشته شده بود و بستگان او را از این عمل نهی نمودند و فرمودند: تمام سر را بتراشید یا همه را بگذارید و نتراشید» [۸۴۰].

۱۶۴۰- «وعنْ عبْدِ اللَّه بنِ جعْفَر بأنَّ النبي صأمْهَل آلَ جعْفَرٍ سثَلاثاً، ثُمَّ أتَاهُمْ فَقَالَ: «لا تَبْكُوا على أخِى بَعْدَ الْيوم» ثُمَّ قَال: «ادْعُوا لي بَنِيَّ أخِى» فجِىءَ بِنَا كَأَنَّنا أفْرُخٌ فَقَال: «ادْعُوا لي الحلاَّقَ» فَأَمرهُ، فَحَلَقَ رُؤُوسنَا» رواه أبو داود بإسنادٍ صحيح على شَرْطِ البخاري ومُسْلِمٍ.

۱۶۴۰. «از عبدالله بن جعفر بروایت شده است که گفت: پیامبر صخانواده‌ی جعفر سرا (پس از شهادت وی) سه روز (برای عزاداری و تعزیه‌ی وی) مهلت داد، سپس نزد ایشان آمد و گفت: «از امروز به بعد برای برادرم (جعفر) گریه نکنید»، سپس فرمودند: «برادرزاده‌هایم را پیش من بیاورید»، ما را آوردند که (از نهایت پریشانی) همه مثل جوجه‌های مرغ بودیم و فرمودند: «سلمانی را بخوانید» و به او امر فرمود که سر ما را بتراشد و او تراشید» [۸۴۱].

۱۶۴۱- «وعَن عَلِىٍّ سقَالَ: نَهَى رسُول اللَّه صأنْ تحْلِقَ المَرأةُ رَأسَهَا» رواهُ النِّسائى.

۱۶۴۱. «از حضرت علی سروایت شده است که گفت: پیامبر صاز این که زن سرش را بتراشد، نهی فرمودند» [۸۴۲].

[۸۳۹] متفق علیه است؛ [خ (۵۹۲۰)، م (۲۱۲۰)]. [۸۴۰] ابوداود [(۴۱۹۵)] به اسناد صحیح بنا بر شرط بخاری و مسلم روایت کرده است. [۸۴۱] ابوداود [(۴۱۹۲ به اسناد صحیح بنا بر شرط بخاری و مسلم روایت کرده است. [۸۴۲] نسائی روایت کرده است؛ [(۲/۱۳۰)].