۱۹۳- باب الأمر بالـمحافظة على الصلوات المكتوبات والنهي الأكيد والوعيد الشديد في تركهنَّ
باب امر به محافظت بر نمازهای فرض شده و نهی اکید و تهدید سخت در ترک آنها
قال الله تعالی:
﴿حَٰفِظُواْ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلۡوُسۡطَىٰ وَقُومُواْ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ٢٣٨﴾[البقرة: ۲۳۸].
«در انجام نمازها (به ویژه) نماز میانه (عصر) محافظت ورزید».
و قال تعالی:
﴿فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمۡ﴾[التوبة: ۵].
«اگر توبه کردند و نماز را برپا داشتند و زکات دادند، راه را بر آنان باز بگذارید».
۱۰۷۴- «وعن ابنِ مسعودٍ سقالَ: سَأَلتُ رسولَ اللَّهِ ص: أَيُّ الأَعْمَالِ أَفْضَلُ؟ قال: «الصَّلاةُ على وَقْتِها» قلتُ: ثُمَّ أَيٌّ؟ قال: «بِرُّ الوَالِدَيْنِ» قلَتُ: ثُمَّ أَيٌّ؟ قال: «الجهادُ في سَبِيلِ اللَّهِ»» متفقٌ عليه.
۱۰۷۴. «از ابن مسعود سروایت شده است که گفت: از پیامبر صسؤال کردم: چه کاری (نزد خدا) بهتر است؟ فرمودند: «نمازی که در (آغاز) وقت خود انجام گیرد»، گفتم: دیگر چه؟ فرمودند: «نیکی با پدر و مادر»؛ گفتم: دیگر چه؟ فرمودند: «جهاد در راه خدا»» [۲۴۷].
۱۰۷۵- «وعن ابنِ عمرَ بقال: قالَ رسولُ اللَّه ص: «بُنِيَ الإِسَلامُ على خَمْسٍ: شَهادَةِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّه، وأَنَّ مُحمداً رسولُ اللَّهِ، وإِقامِ الصَّلاةِ، وَإِيتاءِ الزَّكاةِ، وَحَجِّ البَيْتِ، وَصَوْمِ رَمضانَ»» متفقٌ عليه.
۱۰۷۵. «از ابن عمر سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «اسلام بر روی پنج پایه بنیان‌گذاری شده است: (۱) شهادت بر این‌که جز الله خدایی نیست و حضرت محمد صفرستاده‌ی اوست؛ (۲) ادای نماز؛ (۳) پرداخت زکات؛ (۴) حج بیت؛ (۵) روزه‌ی رمضان»» [۲۴۸].
۱۰۷۶- «وعنهُ قال: قالَ رسولُ اللَّهِ ص: «أُمِرْتُ أَنْ أُقاتِلَ الناسَ حتَّى يَشْهدُوا أَنْ لا إِله إِلاَّ اللَّه وَأَنَّ مُحَمَّدًا رسولُ اللَّهِ، وَيُقِيمُوا الصَّلاَة، ويُؤْتُوا الزَّكاةَ، فَإِذا فَعَلُوا ذلكَ عَصمُوا مِنِّي دِماءَهُمْ وَأَمْوَالَهمْ إِلاَّ بحقِّ الإِسلامِ، وَحِسَابُهْم على اللَّهِ»» متفقٌ عليه.
۱۰۷۶. ««از ابن عمر بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «به من دستور داده شده که با مردم بجنگم تا (زمانی) که شهادت دهند که خدایی جز الله نیست و محمد صفرستاده‌ی خداوند است و نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند؛ هرگاه این چنین کردند، خون و اموال خود را از من جز به حق اسلام محفوظ کرده‌اند و حساب (اعمال پنهان و درون) آنها با خداست»» [۲۴۹].
۱۰۷۷- «وعن معاذٍ سقال: بعَثني رسولُ اللَّهِ صإِلى اليَمن فقال: «إِنَّكَ تأْتي قَوْمًا منْ أَهْلِ الكتاب، فَادْعُهُمْ إِلى شَهَادةِ أَنْ لا إِله إِلاَّ اللَّه، وأَنِّي رسولُ اللَّه، فَإِنْ هُمْ أَطاعُوا لِذلكَ، فَأَعْلِمهُم أَنَّ اللَّه تَعالى افْتَرَض عَلَيْهِمْ خمْسَ صَلواتٍ في كلِّ يَوْمٍ ولَيْلَةٍ، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لِذلكَ، فأَعْلِمهُم أَنَّ اللَّه تَعَالى افْتَرَض علَيْهِمْ صَدقة تُؤْخَذُ مِنْ أَغْنِيائِهم فَتُردُّ عَلى فُقَرائِهم، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لِذلَكَ، فَإِيَّاكَ وكَرائِم أَمْوالـِهم وَاتَّقِ دَعْوة َالمظْلُومِ، فَإِنَّهُ لَيْسَ بَيْنَهَا وبيْنَ اللَّهِ حِجَابٌ»» متفقٌ عليه.
۱۰۷۷. «از معاذ سروایت شده است که گفت: پیامبر صمرا برای مأموریتی به یمن فرستادند و فرمودند: «تو به‌سوی قومی از اهل کتاب می‌روی، پس آنان را دعوت کن به این که شهادت بدهند که خدایی جز الله نیست و من پیامبر او هستم؛ اگر این دعوت را اطاعت کردند، به آنان اعلام کن که خداوند هر شبانه‌روز پنج بار نماز را بر آنان فرض کرده است؛ اگر اطاعت نمودند، آن‌گاه به آنها خبر بده که خداوند زکات را بر آنان واجب گردانیده است که از ثروتمندان‌شان گرفته و به فقرای آنان داده شود؛ اگر به این واجب نیز گردن نهادند، از تصرف در اموال قیمتی آنها بپرهیز و از دعای مظلوم حذر کن، زیرا بین خدا و دعای مظلوم، حجابی نیست»» [۲۵۰].
۱۰۷۸- «وعن جابرٍ سقال: سمعتُ رسولَ اللَّه صيقولُ: «إِنَّ بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ والكُفْرِ تَرْكَ الصَّلاةِ»» رواه مسلم.
۱۰۷۸. «از جابر سروایت شده است که گفت: از پیامبر صشنیدم که می‌فرمود: «میانه‌ی بین مرد و بین شرک و کفر، ترک نماز است (ترک نماز و سستی در انجام دادن آن، بالاخره انسان را به کفر و بی‌مبالاتی به دین می‌کشاند)»» [۲۵۱].
۱۰۷۹- «وعن بُرَيْدَةَ سعن النبيِّ صقال: «العهْدُ الذي بيْنَنا وبَيْنَهُمْ الصَّلاةُ، فمنْ تَرَكَهَا فَقدْ كَفَرَ»» رواه الترمذي وقال: حديثٌ حسنٌ صحيحٌ.
۱۰۷۹. «از بریده سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «عهدی که بین ما و بین آنها (کفار) وجود دارد، نماز است، پس هرکس نماز را ترک کند، کافر می‌شود»» [۲۵۲].
۱۰۸۰- «وعن شقِيق بنِ عبدِ اللَّهِ التابعيِّ المُتَّفَقِ على جَلالتهِ رَحِمهُ اللَّه قال: كانَ أَصْحابُ مُحَمَّدٍ صلا يرونَ شَيْئاً مِنَ الأَعْمالِ تَرْكُهُ كُفْرٌ غَيْرَ الصَّلاةِ» رواه الترمذي في كتاب الإِيمـان بإِسنادٍ صحيحٍ.
۱۰۸۰. «از شقیق بن عبدالله تابعی /ـ که بزرگی او مورد اتفاق است ـ روایت شده است که گفت: یاران محمد صمعتقد نبودند که ترک عملی کفر باشد، جز ترک نماز»» [۲۵۳].
۱۰۸۱- «وعن أَبي هُريْرةَ سقالَ: قال رسولُ اللَّهِ ص: «إِنَّ أَوَّل ما يُحاسبُ بِهِ العبْدُ يَوْم القِيامةِ منْ عَملِهِ صلاتُهُ، فَإِنْ صَلُحت، فَقَدْ أَفَلحَ وَأَنجح، وإن فَسدتْ، فَقَدْ خَابَ وخَسِر، فَإِنِ انْتقَص مِنْ فِريضتِهِ شَيْئاً، قال الرَّبُّ، ﻷ: انظُروا هَلْ لِعَبْدِي منْ تَطَوُّع، فَيُكَمَّلُ بها ما انْتَقَص مِنَ الفَرِيضَةِ؟ ثُمَّ تكونُ سَائِرُ أَعمالِهِ عَلى هذا»» رواه الترمذي وقال حديث حسن.
۱۰۸۱. «از ابوهریره سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «اولین چیزی از اعمال بنده که او در روز قیامت راجع به آن محاسبه و محاکمه می‌شود، نماز اوست که اگر درست باشد، رستگار و پیروز می‌شود و اگر باطل و ناقص باشد، پشیمان و ناکام و زیان‌کار می‌گردد، پس اگر انسان (در حیات خویش) از فریضه‌ی خود (نماز)، چیزی کم و آن را ناقص انجام داده باشد، خداوند ﻷ(به ملایکه) می‌فرماید: نگاه کنید که آیا بنده‌ی من عملی خیر یا مستحب و سنتی دارد تا آن‌چه از فریضه‌ی خود نقص کرده، به وسیله‌ی آن تکمیل گردد؟! و سایر اعمالش نیز به همین ترتیب خواهد بود (یعنی اگر اعمال واجب خود را ناقص انجام داده باشد، از اعمال خیر و سنت‌های او تکمیل می‌شود»» [۲۵۴].
[۲۴۷] متفق علیه است؛ [خ (۵۲۷)؛ م (۸۵)]. [این حدیث قبلاً به شماره‌ی ۳۱۲، آمده است]. [۲۴۸] متفق علیه است؛ [خ (۸)؛ م (۱۶)]. [۲۴۹] متفق علیه است؛ [خ (۲۵)؛ م (۲۲)]. [این حدیث قبلاً به شماره‌ی ۳۹۰، آمده است]. [۲۵۰] متفق علیه است؛ [خ (۱۴۹۶)؛ م (۱۹)]. [این حدیث قبلاً به شماره‌ی ۲۰۸، گذشت]. [۲۵۱] مسلم روایت کرده است؛ [(۸۲)]. [۲۵۲] ترمذی [(۲۶۲۳)] روایت کرده و گفته است: حدیث حسن صحیح است. [۲۵۳] ترمذی [(۲۶۲۴)] در کتاب ایمان به اسناد صحیح روایت کرده است. [۲۵۴] ترمذی [(۴۱۳)] روایت کرده و گفته است: حدیثی حسن است.