۲۴۶- باب ما يقوله عند نومه واستيقاظِه
باب دعاهایی که موقع خوابیدن و بیدار شدن خوانده میشود
۱۴۴۶- «عن حُذَيْفَةَ، وأَبي ذَرٍّ بقالا: كانَ رسولُ اللَّهِ صإِذا أَوَى إِلى فِراشِهِ قال: «بِاسمِكَ اللَّهُمَّ أَحْيَا وَأَمُوتُ» وإِذا اسْتيقَظَ قال: «الحمْدُ للَّهِ الذِي أَحْيَانَا بعد مَا أَماتَنَا وَإِليْهِ النُّشورُ»» رواه الترمذي.
۱۴۴۶. «از حذیفه و ابوذر بروایت شده است که آن دو گفتند: پیامبر صوقتی (برای خواب) به بسترش تشریف میبرد، میفرمود: «بِاسمِك اللَّهُمَّ أَحْیا وَأَمُوتُ: پروردگارا! به نام تو میمیرم و زنده میشوم» و هنگامی که بیدار میشد، میفرمود: «الحمْدُ للَّهِ الذِي أَحْیانَا بعد مَا أَماتَنَا وَإِلیهِ النُّشورُ: سپاس و ستایش خداوندی را سزاست که ما را بعد از میراندن زنده گردانید و بازگشت (همه) بهسوی اوست»» [۶۲۶].
[۶۲۶] بخاری روایت کرده است؛ [(۶۳۱۲)].