۳۰۸- باب كراهة ركوب الجلاَّلة وهي البعير أو الناقة التي تأكل العَذِرة، فإن أكلت علفاً طاهراً فطاب لحمها، زالت الكراهة
باب کراهت سوار شدن بر شتر نر یا مادهای که پلیدی و نجاست میخورد و هر وقت علف پاکی خورد و گوشتش پاکیزه شد، کراهتش زایل میشود
۱۶۹۲- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ بقَال: نَهى رسُولُ اللَّه صعنِ الجَلاَّلَةِ في الإبلِ أنْ يُرْكَب عَلَيْهَا» رواهُ أبو داود بإسناد صحيحٍ.
۱۶۹۲. «از ابن عمر بروایت شده است که گفت: پیامبر صاز سوار شدن بر شتری که نجاست را میخورد، نهی فرمودند» [۹۰۲].
[۹۰۲] ابوداود [(۲۵۵۸)] به اسناد صحیح روایت کرده است.