۳۶۸- باب التحذير من ارتكاب ما نـهى الله ﻷأو رسوله صعنه
باب دوری از ارتکاب آنچه خداوند ﻷو رسول او صاز آن نهی فرمودهاند
قال الله تعالی:
﴿فَلۡيَحۡذَرِ ٱلَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِيبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ يُصِيبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾[النور: ۶۳].
«آنان که از فرمان او (پیامبر ص) مخالفت میکنند، باید از این بترسند که به بلایی مبتلا یا اینکه به عذاب دردناکی دچار شوند».
و قال تعالی:
﴿وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُ﴾[آل عمران: ۳۰].
«خداوند شما را از (قهر) خود میترساند».
و قال تعالی:
﴿إِنَّ بَطۡشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ١٢﴾[البروج: ۱۲].
«همانا حمله و غضب پروردگار تو سخت است».
و قال تعالی:
﴿وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ١٠٢﴾[هود: ۱۰۲].
«عذاب و عقاب پروردگار تو چنین است، هرگاه که (بر اثر کفر و فساد اهالی) شهرها و آبادیهایی را عقاب کند که ستمکار باشند. به راستی عذاب و عقاب خدا سخت و دردناک است».
۱۸۰۶- «وَعَنْ أبي هُرَيْرَةَ سأنَّ النبي صقَالَ: «إنَّ اللَّه تَعَالى يَغَارُ، وَغَيْرَةُ اللَّهِ أنْ يَأْتيَ المَرْءُ مَا حَرَّمَ اللَّه عَليهِ»» متفقٌ عليه.
۱۸۰۶. «از ابوهریره سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «خداوند متعال، رشک و غیرت میورزد و غیرت کردن و رشک ورزیدن (خشمگین شدن) خدا، به این است که شخص دست به کاری بزند که خداوند بر او حرام کرده است»» [۱۰۲۹].
[۱۰۲۹] متفق علیه است؛ [خ (۵۲۲۳)، م (۲۷۶۱)]. [این حدیث قبلاً به شمارهی ۶۴، آمده است].