۲۱۳- باب استحباب قيام رمضان وهو التروايح
باب استحباب قیام رمضان که تراویح است
۱۱۸۷- «عنْ أَبي هُريرةَ سأَنَّ رَسُول اللَّهِ صقالَ: «منْ قام رَمَضَانَ إِيماناً واحْتِساباً غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ»» متفقٌ عليه.
۱۱۸۷. «از ابوهریره سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرکس از روی ایمان و اخلاص و انتظار پاداش از خدا، در رمضان به عبادت بایستد، گناهان گذشته‌ی او برایش بخشیده می‌شود»» [۳۶۴].
۱۱۸۸- «وَعنْهُ س، قَال: كانَ رسُولُ اللَّهِ صيُرَغِّبُ في قِيَامِ رَمَضَانَ مِنْ غيْرِ أَنْ يَأْمُرَهُمْ فِيه بعزيمةٍ، فيقُولُ: «مَنْ قَامَ رَمَضَانَ إِيماناً واحْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّم مِنْ ذَنْبِهِ»» رواه مُسْلِمٌ.
۱۱۸۸. «از ابوهریره سروایت شده است که گفت: پیامبر صمردم را به قیام رمضان تشویق می‌کرد، بدون این‌که آنان را به طور حتم و وجوب بر آن فرمان دهد و اصرار کند و می‌فرمود: «هرکس از روی ایمان و اخلاص و انتظار پاداش از خدا، در رمضان به عبادت بایستد، گناهان گذشته‌ی او برایش بخشیده می‌شود»» [۳۶۵].
[۳۶۴] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۰۸)، م (۷۵۹)]. [۳۶۵] مسلم روایت کرده است؛ [(۷۵۹)].