۲۶۳. باب بیان غلظ تحریم شهاده الزور
باب بیان شدت تحریم شهادت دروغ
قال الله تعالی:
﴿وَٱجۡتَنِبُواْ قَوۡلَ ٱلزُّور﴾[الحج: ۳۰].
«از گفتن دروغ و افترا بپرهیزید».
و قال تعالی:
﴿وَلَا تَقۡفُ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌ﴾[الإسراء: ۳۶].
«از چیزی دنباله‌روی نکن که از آن آگاهی نداری».
و قال تعالی:
﴿مَّا يَلۡفِظُ مِن قَوۡلٍ إِلَّا لَدَيۡهِ رَقِيبٌ عَتِيدٞ١٨﴾[ق: ۱۸].
«انسان هیچ سخنی را بر زبان نمی‌راند، مگر این‌که فرشته‌ای مراقب و آماده‌ی دریافت و نوشتن آن سخن است».
و قال تعالی:
﴿إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ١٤﴾[الفجر: ۱۴].
«همانا خدای تو در کمین (و مراقب اعمال) شماست».
و قال تعالی:
﴿وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ﴾[الفرقان: ۷۲].
«آنان (مؤمنان) کسانی هستند که شهادت دروغ نمی‌دهند».
۱۵۵۰- «وعن أبي بكْرةَ سقال: قالَ رسولُ اللَّه ص: «ألا أُنبِّئكُم بأكبر الكَبائِر؟ قُلنَا: بَلَى يا رسول اللَّهِ. قَالَ: «الإشراكُ باللَّه، وعُقُوقُ الوالِديْنِ» وكان مُتَّكِئا فَجلَس، فقال: «ألا وقَوْلُ الزُّورِ، وشهادةُ الزورِ» فما زال يُكَرِّرُهَا حتى قلنا: لَيْتَهُ سكَت» متفق عليه.
۱۵۵۰. «از ابی‌بکره سروایت شده است که پیامبر صسه بار فرمودند: «آیا شما را از بزرگ‌ترین گناه کبیره آگاه کنم؟» گفتیم: بله، ای رسول خدا! فرمودند: «شرک به خدا و نافرمانی و آزار پدر و مادر»، پیامبر ص(وقتی این را فرمودند)، تکیه زده بودند، آن‌گاه نشست و فرمودند: «آگاه باشید! (دیگری) سخن دروغ و شهادت باطل است»». و این جمله را هم‌چنان تکرار می‌فرمود تا این‌که با خود گفتیم: کاش سکوت می‌فرمود [۷۴۳]!.
[۷۴۳] متفق علیه. [خ (۲۶۵۴)، م (۸۷)]. [این حدیث قبلاً هم به شماره‌ی ۳۳۶، آمده است].