۳۲۲- باب كراهة سبَّ الحُمّى
باب کراهت دشنام دادن به تب
۱۷۲۶- «عنْ جَابرٍ سأَنَّ رسُول اللَّهِ صدخَلَ على أُمِّ السَّائبِ، أَوْ أُمِّ المُسَيَّبِ فقَالَ: «مَالَكِ يا أُمَّ السَّائبِ أَوْ يَا أُمِّ المُسيَّبِ تُزَفْزِفينَ؟» قَالَتْ: الحُمَّى لا بارَكَ اللَّه فِيهَا، فَقَالَ: «لا تَسُبِّي الحُمَّى، فَإِنَّهَا تُذْهِبُ خَطَايا بَني آدم، كَما يُذْهِبُ الْكِيرُ خَبثَ الحدِيدِ»» رواه مسلم.
«تُزَفْزِفِينَ» أَيْ: تَتَحرَّكِينَ حرَكَةً سريعَةً، ومَعْناهُ: تَرْتَعِدُ، وَهُوَ بضمِّ التاءِ وبالزاي المكررة والفاء الـمكررة، ورُوِي أَيضاً بالراءِ الـمكررة والقافين.
۱۷۲۶. «از جابر سروایت شده است که پیامبر صنزد ام سائب یا ام مسیب رفتند و فرمودند: «ای ام سائب ـ یا ام مسیب ـ چه شده است، چرا می‌لرزی؟» گفت: تب دارم که خدا به آن برکت ندهد! پیامبر صفرمودند: «به تب بد نگو؛ زیرا آن گناهان را از بین می‌برد هم‌چنان که دمه‌ی آهنگری زنگ آهن را می‌زداید»» [۹۴۰].
[۹۴۰] مسلم روایت کرده است؛ [(۲۵۷۵)].