۱۶۷- باب استحباب طلب الرفقة وتأميرهم على أنفسهم واحداً يطيعونه
باب استحباب جستجوی رفقا و همراهان (در سفر) و امیر گردانیدن یکی از آنها بر خود که همه از او اطاعت کنند
۹۵۸- «عَن ابْنِ عُمَرَ بقَالَ: قَالَ رسُولُ اللَّه ص: «لَوْ أَنَّ النَّاسَ يَعْلَمُونَ مِنَ الوحْدةِ ما أَعَلمُ ما سَارَ رَاكِبٌ بِلَيْلٍ وحْدَهُ»» رواه البخاري.
۹۵۸. «از ابن عمر بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «اگر مردم آن‌طور که من می‌دانم، زیان تنهایی را می‌دانستند، هیچ سواری در شب به تنهایی به سفر نمی‌رفت»» [۱۲۱].
۹۵۹- «وعن عمرو بن شُعَيْبٍ، عن أَبيه، عن جَدِّهِ سقَالَ: قال رَسُولُ اللَّهِ ص: «الرَّاكِبُ شَيطَانٌ، والرَّاكِبان شَيطَانانِ، والثَّلاثَةُ رَكبٌ»».
رواه أبو داود، والترمذي، والنسائي بأَسانيد صحيحة، وقال الترمذي: حديثٌ حسن.
۹۵۹. «از عمرو بن شعیب از پدرش از جدش سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «یک سوار، یک شیطان است، دو سوار، دو شیطانند و سه سوار، جماعت و کاروان (و برکت با ایشان) است»» [۱۲۲].
۹۶۰- «وعن أَبي سعيدٍ وأَبي هُريرةَ رضيَ اللَّهُ تعالى عَنْهُمَا قَالا: قَال رسولُ اللَّهِ ص: إِذا خَرَج ثَلاثَةٌ في سفَرٍ فليُؤَمِّرُوا أَحدهم» حديث حسن، رواه أبو داود بإسنادٍ حسن.
۹۶۰. «از ابوسعید و ابوهریره بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هر وقت سه نفر برای سفری بیرون رفتند، یکی از خودشان را رئیس خود نمایند»» [۱۲۳].
۹۶۱- «وعن ابْنِ عبَّاسٍ بعن النبيِّ صقال: «خَيرُ الصَّحَابةِ أَرْبَعَةٌ، وَخَيْرُ السَّرايا أَرْبَعُمِائَةٍ، وخَيرُ الجُيُوش أَرْبعةُ آلافٍ، ولَن يُغْلَبَ اثْنَا عشر أَلْفاً منْ قِلَّة»» رواه أبو داود والترمذي وقال: حديث حسن.
۹۶۱. «از ابن عباس بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «بهترین یاران، دسته‌ی چهار نفری هستند و بهترین گروه از لشکر (برای مأموریت جنگی)، گروه چهارصد نفری است و بهترین ارتش، ارتش چهار هزار نفری است و هرگز دوازده هزار نفر، به خاطر کمی مغلوب نخواهد شد»» [۱۲۴].
[۱۲۱] بخاری روایت کرده است؛ [(۲۹۹۸)]. [۱۲۲] ابوداود [(۲۶۰۷)] و ترمذی [(۱۶۴۷)] و نسائی [(۸۸۵۱)] و به اسنادهایی صحیح روایت کرده‌اند و ترمذی گفته است: حدیثی حسن است. [۱۲۳] حدیثی حسن است که ابوداود [(۲۶۰۸)] به اسنادی حسن روایت کرده است. [۱۲۴] ابوداود [(۲۶۱۱)] و ترمذی [(۱۵۵۵)] روایت کرده‌اند و ترمذی گفته است: حدیثی حسن است.