۳۱۱- باب نَـهْي من أكل ثوماً أو بصلاً أو كُرَّاثاً أو غيره مـمـا له رائحة كريـهة عن دخول الـمسجد قبل زوال رائحته إلا لضرورة
باب نهی از دخول به مسجد بعد از خوردن سیر، پیاز، تره و چیزهای بدبو و قبل از اتمام بوی آنها مگر به خاطر ضرورت
۱۷۰۱- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ بأَنَّ النَّبِيَّ صقَالَ: منْ أَكَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ يَعْني الثُّومَ فلا يقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا»» متفقٌ عليه.
وفي روايةٍ لـمسلم: «مَسَاجِدَنَا».
۱۷۰۱. «از ابن عمر بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرکس که از این گیاه ـ یعنی: سیر ـ خورد، قطعاً به مسجد ما نیاید (تا بوی آن برطرف میشود)»» [۹۱۲].
در روایتی دیگر آمده است: «به مساجد ما».
۱۷۰۲- «وَعَنْ أَنَسٍ سقَالَ: قَالَ النبيُّ ص: «مَنْ أَكَلَ مِنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ فَلا يَقْربنَّا، وَلا يُصَلِّينَّ مَعنَا»» متفقٌ عليه.
۱۷۰۲. «از انس سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرکس از این گیاه (سیر) خورد، نزدیک ما نشود و با ما نماز نخواند»» [۹۱۳].
۱۷۰۳- «وَعَنْ جَابِرٍ سقَالَ: قَالَ النَّبيُّ ص: «مَنْ أَكَلَ ثُوماً أَوْ بَصَلاً، فَلْيَعْتَزلْنَا، أَوْ فَلْيَعْتَزلْ مَسْجدَنَا»» متفقٌ عليه.
وفي رواية لـمُسْلِمٍ: «مَنْ أَكَلَ الْبَصَلَ، وَالثُّوم، وَالْكُرَاث، فَلا يَقْرَبَنَّ مسْجِدَنَا، فَإِنَّ المَلائِكَةَ تَتَأَذَّى مِمَّا يتأَذَّى مِنْهُ بَنُو آدمَ».
۱۷۰۳. «از جابر سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «کسی که سیر یا پیاز خورده است، از ما ـ یا از مسجد ما ـ دور شود»» [۹۱۴].
در روایتی دیگر از مسلم آمده است: «کسی که پیاز و یا سیر و یا تره، خورده است، به مسجد ما نیاید؛ زیرا از چیزی که انسان اذیت میشود، ملایکه نیز اذیت میشوند».
۱۷۰۴- «وَعَنْ عُمَرَ بْنِ الخَطَّابِ سأَنَّهُ خطَبَ يَوْمَ الجُمُعَةِ فَقَالَ فِي خُطْبَتِهِ: ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ تَأْكُلُونَ شَجَرَتَيْنِ ما أُرَاهُمَا إِلاَّ خَبِيثَتَيْنِ: الْبَصَلَ، وَالثُّومَ، لَقَدْ رَأَيْتُ رَسولَ اللَّهِ صإِذَا وَجَدَ ريحَهُمَا مِنَ الرَّجُلِ فِي المَسْجِدِ أَمَرَ بِهِ، فَأُخْرِجَ إِلى الْبَقِيعِ، فَمَنْ أَكَلَهُمَا، فَلْيُمِتْهُمَا طبْخاً» رواه مسلم.
۱۷۰۴. «از حضرت عمر بن خطاب سروایت شده است که او روز جمعه، خطبه خواند و ضمن خطبهاش فرمود: شما ای مردم! دو گیاه میخورید که من آن دو گیاه را (از جهت بو) پلید میدانم: پیاز و سیر؛ من پیامبر صرا دیدم که هرگاه داخل مسجد بوی آن را از کسی میشنید، فرمان میداد که او را از مسجد بهسوی بقیع خارج کنند، پس هرکس از شما آن را خورد، پخته شدهی آن را بخورد تا بویشان از بین برود» [۹۱۵].
[۹۱۲] متفق علیه است؛ [خ (۸۵۳)، م (۵۶۱)]. [۹۱۳] متفق علیه است؛ [خ (۸۵۶)، م (۵۶۲)]. [۹۱۴] متفق علیه است؛ [خ (۸۵۴)، م (۵۴۶)]. [۹۱۵] مسلم روایت کرده است؛ [(۵۶۷)].