البصیر أ
«البصير» اسمی از اسماء الله الحسنی میباشد که در حدیث مصطفی صوارد گشته، همچنان که در قرآن کریم نیز در بسیاری جاها از آن نام برده شده؛ مثلاً خداوند میفرماید:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ ٢٠﴾[غافر: ۲۰].
«تنها خدا شنوا و بینا است».
﴿لَّا تُدۡرِكُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ يُدۡرِكُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ ١٠٣﴾[الانعام: ۱۰۳].
«چشمها (کنه ذات) او را در نمییابند، و او چشمها را در مییابد (و به همهی دقایق و رموز آنها آشنا است) و او دقیق آگاه است».
به همین خاطر خداوند قسم یاد میکند که:
﴿فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ ٣٨ وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ ٣٩﴾[الحاقة: ۳۸-۳۹].
«سوگند میخورم به آنچه میبینید و سوگند میخورم به آنچه نمیبینید».
و این بیدارباشی است به بندگان که او آنچه را که ایشان نمیبینند، میبیند. خداوند با عطا کردن شنوایی و بینایی و قلب به انسان ایشان را اکرام کرد تا شاید شکرگزار خداوند شوند. میفرماید:
﴿وَٱللَّهُ أَخۡرَجَكُم مِّنۢ بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ شَيۡٔٗا وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفِۡٔدَةَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ ٧٨﴾[النحل: ۷۸].
«خداوند شما را از شکمهای مادرانتان بیرون آورد در حالی که چیزی نمیدانستید و او به شما گوش و چشم و دل داد تا سپاسگزاری کنید».
خداوند به بندگان دستور داده تا به ملکوت آسمانها و زمین بنگرند و در آن به تفکر و عبرت بپردازند. خداوند میفرماید:
﴿أَوَلَمۡ يَنظُرُواْ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا خَلَقَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٖ وَأَنۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ قَدِ ٱقۡتَرَبَ أَجَلُهُمۡۖ فَبِأَيِّ حَدِيثِۢ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ ١٨٥﴾[الاعراف: ۱۸۵].
«آیا آنان به ملک آسمانها و زمین و به هر آنچه که خدا آفریده است نمینگرند و آیا نمیاندیشند که چه بسا اجل آنان نزدیک شده باشد؟ پس بالاتر از آن به چه سخنی ایمان میآورند؟».
و چون تفکر در آفرینش آسمانها و زمین آدمی را به هدایت یافتن به خداوند سوق میدهد. خداوند میفرماید:
﴿ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ١٩١﴾[آل عمران: ۱۹۱].
«کسانی که خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایشان افتاده یاد میکنند و دربارهی آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند (به زبان حال و قال میگویند:) پروردگارا! این را بیهوده و عبث نیافریدهای؛ تو منزه و پاکی، پس ما را از عذاب آتش محفوظ دار».
﴿فَٱعۡتَبِرُواْ يَٰٓأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ ٢﴾[الحشر: ۲].
«ای خردمندان! درس عبرت بگیرید».
خداوند به مؤمنان امرکرده که چشمان را پایین انداخته و به سوی آنچه خداوند حرام نموده ننگرند. میفرماید:
﴿قُل لِّلۡمُؤۡمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ وَيَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡ﴾[النور: ۳۰].
«به مردان مؤمن بگو: چشمان خود را فرو گیرند، و عورتهای خویشتن را مصون دارند».
﴿وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ﴾[النور: ۳۱].
«و بگو به زنان مؤمنه: چشمان خود را فرو گیرند و عورتهای خویشتن را مصون دارند».
خداوند ۴۱ بار اسم بصیر را در قرآن ذکر کرده است از جمله: ﴿ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ ١﴾﴿خَبِيرُۢ بَصِيرٞ ٣١﴾﴿إِنَّ ٱللَّهَ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ ٤٤﴾﴿وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ ٢٦٥﴾﴿وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ ٩٦﴾خداوند خبر داده است که او چشم دارد. خداوند خطاب به حضرت موسی÷میفرماید:
﴿وَأَلۡقَيۡتُ عَلَيۡكَ مَحَبَّةٗ مِّنِّي وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَيۡنِيٓ ٣٩﴾[طه: ۳۹].
« . و بر تو مهر و محبتی از سوی خویش (در دلها) نهادم تا زیر نظرم پرورش یابی».
﴿وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَا﴾[الطور: ۴۸].
«برابر فرمان پروردگارت صبر و شکیبایی پیش گیر که تو زیر نظر ما و تحت حفاظت و رعایت ما هستی».
﴿وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ ١٣ تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا﴾[القمر: ۱۳-۱۴].
«و نوح را بر کشتی ساخته شده از تختهها و میخها سوار کردیم. این کشتی تحت مراقبت و مواظبت ما حرکت میکرد».
﴿وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا﴾[هود: ۳۷].
«و کشتی را تحت نظارت ما و برابر تعلیم وحی ما بساز».
آیا پروردگار دارای چشمانی همچون چشمان ما است که از اجزای مختلفی ساخته شده است و همان بیماریهایی که ما بدان دچار میشویم او نیز به نزدیکبینی یا دوربینی یا آستیگماتیسم یا کوررنگی یا دیدن تصاویر مزاحم زیاد در دید دچار میشود؟ حاشا و کلا که خداوند پاک و منزه است و او بلندمرتبه است و کبیر است. پروردگار از هر آنچه توصیفش کنند، پاک و منزه است. ای فرزندم! باید بدانی که آنچه را که خداوند به عنوان چشم به وجودش اضافه میگرداند بر ما واجب است آن را بپذیریم اما بدون تشبیه کردن به چیزی یا همانند نمودن به کسی و بدون تأویل و بدون تعطیل. باید معتقد باشیم که چشم او حواس یا عضو یا جزء نیست و همان بیماریهایی که گریبانگیر چشم مردم میشود بر او وارد نمیشود؛ بلکه این صفتی از صفات خداوند است که هیچکس به کنه ذات آن پی نمیبرد. آنچه از آن صادر میشود، عنایت و رعایت و حفظ است. هیچ چیزی همانند او نیست و او شنوا و بیناست.
بصر در حق خداوند صفتی است که اشیاء با تمام وجود به وسیلهی آن ظاهر میگردند و هر آنچه از آنان پوشیده است با صفاتش کشف و مشاهده میشود تمامی اوصاف و هیئت و رنگ و شکل و ابعاد آن اشیاء بدون نیاز به جوارح و حواس و بدون یاری نور و یا از بین رفتن صورت و اختلال در عصب بینایی و هر آنچه در آدمیان نیاز است برای خداوند هیچکدام مورد نیاز نیست. خداوند جنین را در شکم مادر میبیند و حرکاتش را میبیند. هیچ چیز کوچک و بزرگی در آسمانها و زمین از دیدگان خداوند پنهان نیست. مسافت و بعد تأثیری در او ندارد. آنچه در زیرخروارها خاک و یا در اوج آسمانها باشد، همه را میبیند. همهی اینها در زیر عرش خداوند است. هر سلول گیاهی و جانوری و هر هستهای از آنها و تمامی ذرات در وجود همگی مظهر اسم بصیر هستند؛ زیرا خداوند بصیر هر ذرهای از این ذرات را در جایی قرار داده که بهترین مکان برای آن است.
خداوند میفرماید:
﴿أَبۡصِرۡ بِهِۦ وَأَسۡمِعۡۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا يُشۡرِكُ فِي حُكۡمِهِۦٓ أَحَدٗا ٢٦﴾[الکهف: ۲۶].
«شگفتا او چه بینا و شنوا است! (او همه چیز را میبیند و همه چیز را میشنود) به جز خدا بر ایشان سرپرستی نیست (که عهدهدار امور آنان شود) و در فرماندهی و قضاوت خود کسی را انباز نمیگرداند».
حضرت موسی و هارون إاز ترس آزار و دشمنی فرعون به درگاه خداوند راز و نیاز کردند و گفتند:
﴿رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفۡرُطَ عَلَيۡنَآ أَوۡ أَن يَطۡغَىٰ ٤٥ قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ٤٦﴾[طه: ۴۵-۴۶].
«پروردگارا! ما میترسیم که او بر ما پیشدستی کند (و فرمان قتل ما را صادر کند و پیام تو به گوش او و اطرافیانش نرسد) و یا طغیانگری آغازد. فرمود: نترسید من با شما هستم و میشنوم و میبینم».
در این حال آرامش و طمأنینه بر قلب حضرت موسی و هارون نشست هنگامی که خداوند بدیشان خبر داد که او سخن فرعون را میشنود و اعمالش را میبیند و طغیان و سرکشی او را دفع مینماید. حق ﻷهر آنچه از اطاعت که انجام دهیم با لطف و کرمش مورد حساب قرار میدهد و هر آنچه از مصیبت بدان مرتکب شویم، با عدلش آن را محاسبه میکند. او رفتارمان را با بندگان و اهداف و نیات ما را در هر حرکت و سکون میبیند و نظرش بر قلب است.
پیامبر صمیفرماید: «خداوند به صورتها و اجساد شما نمینگرد، بلکه به اعمال و قلب شما مینگرد».