بهره‌ی بنده از اسم خداوند مقدم
باید که مراتب وجود را بشناسد و هم‌چنین مراتب طاعات و مراتب معاصی را شناخته و هر کدام را در رتبه و منزلت خودش قرار دهد و در انجام طاعات اهم را بر مهم مقدم دارد و استادانش را بر هر آن کس که نزد او محبوب هستند مقدم دارد.
عبدالمقدم: کسی که خداوند او را مقدم داشته است و او را از شایستگان صف اول قرار داده است. او نیز با تجلی این اسم بر او، هر آن کس را که باید پیش از نام او باشند، مقدم می‌دارد و هر کاری را که باید مقدم باشد پیش می‌اندازد.
دعا: پروردگارا! تو ارواح پاک و نفوس ذاکر را مقدم می‌داری، تو انبیاء را بر دیگر نیکوکاران پیش انداخته‌ای و عارفانی را که اهل بخشش و کرم‌اند، رفعت درجات و منزلت عطا کرده‌ای. پروردگارا! پرده‌های غفلت را از پیش دیدگانم بردار تا شب نزد من همچون روز گردد و هر آنچه را که تو مقدم داشته‌ای، من نیز مقدم دارم و هر آن کس را که تو عظمت و بزرگی عطا کرده‌ای، بزرگش دارم. پروردگارا! محبتت را در دلم بر تمام چیزها مقدم دار، هم‌چنین عظمت پیامبرت در قلبم مایه‌ی شرف میان دوستان است.
دوستی اولیای تو و دوستی فقیران و ناتوانان، داروی درمان امراض (قلبی) است. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم.