بهره‌ی بنده از اسم خداوند ظاهر
هر گاه بنده‌ی سالک به سوی خداوند دانست که همانا مظاهر موجود در این وجود، متجلی کننده‌ی اسم خداوند ظاهر است و ظور حق از خود شخص به رگ گردنش نزدیک‌تر است، در آشکار و نهان و ظاهر و باطن، خشیت خدا در دلش پدید می‌آید و این خشیت او را به مقام محاسبه و سپس مقام مراقبه سوق می‌دهد و بدین وسیله ظاهر و باطنش همراه خدا می‌گردد؛ زیرا او بدین کلام خداوند آراسته می‌گردد که:
﴿رِجَالٞ لَّا تُلۡهِيهِمۡ تِجَٰرَةٞ وَلَا بَيۡعٌ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَإِقَامِ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءِ ٱلزَّكَوٰةِ﴾[النور: ۳۷].
«مردانی که بازرگانی و معامله‌ای، آنان را از یاد خدا و خواندن نماز و دادن زکات غافل نمی‌سازد».
خداوند می‌فرماید:
﴿أَلَآ إِلَى ٱللَّهِ تَصِيرُ ٱلۡأُمُورُ ٥٣﴾[الشوری: ۵۳].
«هان! همه‌ی کارها به خدا باز می‌گردد».
آنگاه او بنده‌ی ربانی می‌گردد که اگر می‌شنود، به خاطر خدا می‌شنود و اگر سخنی می‌گوید، به خاطر خدا گوید و اگر غضبناک می‌شود به خاطر خدا غضبناک می‌شود. بعد از این که می‌بینیم که دوباره به حالت تفرق و رسوم باز می‌گردد و هر آنچه از علم و علوم که از او جدا گردیده بود به سویش باز می‌گردند. آنگاه مرشد می‌شود؛ مرشدی آشکار برای عموم مردمان و امامی برای برادران و خواهران و وارث انوار اسم خداوندی ظاهر می‌گردد و برای نشر و ظهور اسلام می‌کوشد و با دلایل شرعی مقتدای مردم می‌گردد و مردمان را به راه راست واصل می‌گرداند، راه اهل اقتدا به دلایل محمدی که از هوی و هوس دوری می‌گیرند و با فضل خداوند سرمدی یاری می‌گردند و در گفتار و رفتار دنباله‌رو رسول‌اللهصمی‌شوند و احوالشان به واسطه‌ی وراثتی که به دست می‌آورند، مقام اهل محبت می‌گردد. و بدین مقام است که خداوند اشاره می‌فرماید:
﴿قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ﴾[آل عمران: ۳۱].
«بگو: اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد».
و پیامبر در همین زمینه می‌فرماید: «هرکس بدانچه که می‌داند عمل کند هر آنچه را که نمی‌داند خداوند بدو می‌آموزد». خداوند می‌فرماید:
﴿وَٱللَّهُ يَقُولُ ٱلۡحَقَّ وَهُوَ يَهۡدِي ٱلسَّبِيلَ ٤﴾[الاحزاب: ۴].
«خداوند حق می‌گوید و به راه راست راهنمایی می‌کند».
عبدالظاهر: او کسی است که آشکارا طاعات و کارهای خیر انجام می‌دهد و خداوند نیز انوار اسم ظاهرش را بر او مکشوف می‌گرداند. هر ذره‌ای که در وجود می‌بیند همه به زبان حال و گویا شاهدی بر وحدانیت و یگانگی خداوند ظاهر باطن هستند.
دعا: پروردگارا! تو با اسماء و صفاتت بر دیدگان قلوب آشکاری. و با انوار نشانه‌ها و نعماتت بر عقل‌ها تجلی نموده‌ای. ظهور تو هر آنچه دیدنی است را پوشانیده و نورت جهانیان را پوشانیده است. روزی که با ارواح پیمان ﴿أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡ﴾[الاعراف: ۱۷۲]. را بسته‌ای بر آنان آشکار گشته‌ای و آنان را مجذوب کرده‌ای و در این جهان بر آنان تجلی نموده‌ای و آنان را به عبادت خود فرا خوانده‌ای. پرودگارا! ما را از این که در حجاب آثار گرفتار آییم نجات ده و انوار ستاریت خودت را بر ما آشکار گردان. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم