بهرهی بنده از اسم عظیم
کسی که حرمتهای خداوندی و شعائر دین را مورد احترام قرار دهد و هر آنچه را که منسوب به خداوند است با وقار بپندارد، او در نزد خداوند قدر و منزلتش عظیم است و در نزد بندگان خداوند در دنیا و آخرت مقبول و موردپسند است. همچنان که ملائکه بالهای خود را برای طالب علم میگسترانند، تا او را مورد احترام قرار دهند. عظیم در میان بندگان، انبیاء و علماء هستند کسانی که چون مردم چیزی از صفات ایشان را شناختند سینهی مردم از هیبت و وقار ایشان پرگشته و جایی برای کسی دیگر در آن باقی نمیماند. پیامبر در حق امتش، عظیم است و شیخ در حق مریدش، عظیم است و استاد در حق دانشآموزش عظیم است. پیامبر صمیفرماید: «کسی که علم بیاموزد و بدان عمل نموده و آن علم را نیز به دیگران یاد دهد، او را در آسمان، عظیم خطاب کنند».
عبدالعظیم: کسی که خداوند با عظمتش بر او تجلی نموده است و در مقابل خداوند خود را در اوج خواری و بیمقداری نشان میدهد تا حق عظمت خداوند را ادا کرده باشد، آنگاه خداوند او را در چشم بندگانش عظیم نشان میدهد و یادش را در میان مردم بلند میگرداند. به خاطر ظهور آثار عظیم در ظاهرش مردم او را گرامی داشته بدو ارج مینهند.
دعا: پروردگارا! تو عظیمی. با عظمتت تجلی نمودهای و جهانیان در برابرت به سجده افتاده و در برابر عزتت به لرزه میافتند. خداوندا! نور عظمتت را بر قلبم بتابان تا بر سجده افتاده و سربلند نکنم و جلال کبریاییات را به من نشان ده تا نفسم تزکیه و رشد یابد و جز تو کسی را صاحب جلب منفعت نداند و نفسم را حقیر و خوار دارم و حقیقت خود را در عدم ببینم و تو را یاریرسان خود بدانم. خداوندا! در برابر هر آنچه که بدان عظمت دادهای مرا نیز عظمت عطا کن تا هر آنچه را تو حقیر داشتهای من نیز آن را حقیر داشته و دشمنش گردم تا لباس عظمت تو را در میان مخلوقات بر تن نمایم و با فضلت مرا از هر ظالمی محفوظ دار. به درستی تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم