بهره‌ی بنده از اسم خداوند ولی
الولی، از میان بندگان کسی است که خداوند را دوست دارد و دوستان خداوند را دوست دارد و خدا و دوستانش را یاری می‌کند و با دشمنانشان دشمنی می‌ورزد و هر کس که با نفس خود و شیطان دشمنی کرده و آنان را خوار و ذلیل کند، او در میان بندگان دارای صفت ولی است. و متخلق بودن به این اسم عبارت است از این که به خدمت مولایت در آمده و ولی و یاری کننده‌ی دین او باشی. و به معنای دیگر: ولی کسی است که خدا را در تمامی کارها سرپرست خود گرداند. این چنین شخصی از میان بندگان ولی است.
عبدالولی: کسی است که در میان صالحان و مؤمنان، خداوند سرپرستی او را برعهده بگیرد، زیرا خداوند می‌فرماید:
﴿وَهُوَ يَتَوَلَّى ٱلصَّٰلِحِينَ ١٩٦﴾[الاعراف: ۱۹۶].
«و اوست که بندگان شایسته را یاری و سرپرستی می‌کند».
﴿ٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ﴾[البقرة: ۲۵۷].
«خداوند متولی و عهده‌دار (امور) کسانی است که ایمان آورده‌اند».
و چنین بنده‌ای سرپرستی انسان‌های مؤمن و شایسته را برعهده می‌گیرد؛ زیرا که ولایت خداوندی او را در برگرفته است.
دعا: خداوندا! تو یاری‌رسان دوستان و کمک رسان طالبان درگاهت می‌باشی. مردمان را با لباس مقبولیت آراسته‌ای و وصول را نصیب ایشان گردانیده‌ای. پروردگارا! بر قلب‌های ما نور اسم ولی را بتابان تا ولایت تو بر عارفان را ببینیم و با صورت والا و بلند مرتبه‌ات انس بگیریم.
خدایا! در باطن‌های ما چشمی قرار ده تا ولایت ظاهریت را با چشم بصیرت بین مشاهده کنیم و از مظاهر جهان دوری گزینیم و تو را که مظهر ولی بودن هستی، به صورت آشکار مشاهده کنیم و هیچ مخلوقی را نبینیم مگر این که ولایت تو را آشکارا ببینیم. و هر مخلصی را که همنشین ما می‌گردانی، انوار عنایت تو را مشاهده کنیم. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم