بهرهی بنده از اسم خداوند حمید
از میان بندگان، حمید کسی است که عقیده، اخلاق، اعمال و کلامش خوب و از هر نقص و خللی پاک باشد. انوار اسم حمید به صورت آشکار و متجلی فقط در رسولالله بروز کرده است؛ زیرا که ایشان به هر قیمتی در وجود، حق و کمال و نصیب آن را عطا کرده است؛ روح را در حقیقت از قید و بندها رهانیده به مشاهدهی نور محبوبش مشغول گشته است و نفس را در بند کرده و آن را تأویل نموده تا تزکی یابد و همراهی روح را پیشه سازد.
و به بدنش بهرهی مورد نیاز از غذا، لباس، پاکی و پاکیزگی و ازدواج و هر آنچه از اسباب که باید به دست آورده شود را عطا کرده است و به عقلش آزادی تفکر و جولان و جست و جو در آیات خداوند را عطا کرده است و به هر طبقهای از وجود هر آنچه از تشریع، که به مصلحت آن است، بدو ارزانی داشته است.
عبدالحمید: او کسی است که حق با اوصاف ستودهاش بر او تجلی یافته و مردم او را میستایند و او فقط حمد و ستایش خداوند را به جای میآورد.
دعا: پروردگارا! تو آن حمید و ستودهای هستی که تمام مخلوقات تو را حمد میکنند و تمامی حقایق تو را عظیم نشان میدهند خود نفست را ستودهای و به ما چگونگی سپاسگزاریات را آموختهای.
پروردگارا! نور اسمت، حمید را به ما ارزانی دار، تا اخلاق و کردار و گفتارمان ستوده، و حمید گردد و نفسهایمان با به دست آوردن رضایت تو سعادت پوید و چشمان بصیرتبینمان را بگشای تا جز تو کسی را لایق حمد و ثنا ندانیم و نور حقیقی متجلی در پیامبرت که صاحب مقام محمود است را ببینیم که خود او را در آسمانها محمود نامیدهای. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم