بهره‌ی بنده از اسم خداوند مقسط
اولاً در مورد نفس خودش انصاف به خرج می‌دهد. هم‌چنین میان خود و دیگران و یا میان دو نفر غیر از خودش نیز منصفانه عمل می‌کند و در احکام عدالت پیشه است و شرع خداوندی را تام و تمام اجرا می‌کند و بر راه راست قدم می‌نهد و سرانگشتی از آن دور نگشته و در این راه دچار افراط و تفریط نمی‌شود و هر گاه که بنده این اسم را بسیار یاد کند، نوری بر قلبش می‌تابد که به اعضایش رسیده و عدالت در آن‌ها برقرار می‌سازد و از این نور قسط بهره‌ها جسته و مظهر این اسم می‌شود.
عبدالمقسط: او عدالت پیشه‌ترین مردمان است؛ زیرا حقوقی را که دیگران بر او داشته و خود از آن آگاه نیستند و درخواستش نمی‌کنند، از خود گرفته و به آن‌ها می‌پردازد.
او به واسطه‌ی عدلی که خداوند در او تجلی داده است، به هر صاحب حقی، حقش را تمام و کمال می‌پردازد و هر جور و ستمی را که از آن آگاه شود، از بین می‌برد و او بر صندلی از نور قرار دارد، هر آن کس را که واجب باشد پایین کشد، پایین کشیده و درهم می‌شکند و هر کس را که واجب باشد منزلت و مقام دهد، او را رفعت ارزانی می‌دارد. همچنان که رسول‌الله صمی‌فرماید: عدالت پیشه‌گان و دادگران بر منبرهایی از نور قرار دارند.
دعا: خدایا! تو در احکام، دادگر و عدالت پیشه‌ای، و به واسطه‌ی اسلام بر دیگران لطف و مرحمت می‌نمایی، در هر آنچه که در ازل تقدیر فرموده‌ای عدالت را رعایت نموده‌ای، و در احکام والا و ارجمندت، رحمت و لطف نهفته‌ای. پروردگارا! نور اسم مقسط را بر قلبم بتابان تا میان جسم و نفسم، و میان روح و عقل و احساسم، و میان تمامی جهانیان عدالت پیشه و دادگر باشم و به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم