اسماء الحسنی

بهره‌ی بنده از اسم خداوند مالک الملک

کسی است که بر خضوع در عبادت خداوند تداوم و استمرار بخشیده است. لزوم حضور این است که قلب بنده تا حد امکان به کس دیگری مشغول نگردد. قطب الشاذلی /فرمود: در مقابل یک در، خاضعانه و خاشعانه بایست تا دیگر درها را برایت بگشاید. در مقابل یک مالک حقیقی خضوع داشته باش تا دیگران در برابرت خضوع نشان دهند و خود را به این نام آراسته گردان و آن چنان مالک نفس خود شو که در هر لحظه‌ای فقط از حق پیروی نمایی و از باطل دوری گزینی.

عبدمالک الملک: کسی که مالکیت خداوند تعالی در ملک خویش را دیده و نفس خودش را ملکی خالص از زمره‌ی ملک خدا بداند و بکوشد که بندگی کاملی برای مولای حقیقی‌اش انجام دهد، زیرا که ملکش از آن اوست و از اوست که هر چیزی صادر می‌شود و خداوند نیز او را پاداش داده و او را مظهر مالک الملک می‌گرداند؛ زیرا هیچ ملکی نمی‌تواند او را از پروردگارش باز دارد و او گردنش از بندگی جهانیان آزاد گردیده و مالک هر چیزی شود به خاطر خداست، نه برای نفس خودش، زیرا در حقیقت او بنده‌ی خداست.

دعا: پروردگارا! تو مالک الملک هستی و همه چیز از آن توست و همگان بنده‌ی تواند. و تویی که مالک متصرف در سعادتمندان و شقاوتمندانی. خدایا! نور این اسم شریف را برقلبم بتابان تا سر لطیف آن در من تحقق یافته و جز تو کسی را مالک حقیقی ندانم. و عزت و علو تو بر من تجلی یابد و مرا مالک نفس خودم گردان تا زمام و افسار آن در دستم بوده و آن را تسلیم حق گردانم. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.