بهره‌ی بنده از اسم خداوند الضار
باید که بنده در برابر مصیبتی که به او وارد می‌شود صبر پیشه سازد تا شاید گناهانی را که مرتکب شده پاک گردد و در برابر ابتلاها صبر نماید تا خداوند به وسیله‌ی آن او را افزایش درجات دهد. ابوبکر صدیق گوید که چون این آیه نازل شد که:
﴿مَن يَعۡمَلۡ سُوٓءٗا يُجۡزَ بِهِۦ﴾[النساء: ۱۲۳].
«هر کس که کار بدی بکند در برابر آن کیفر داده می‌شود».
به پیش رسول کریم رفته و گفتیم: ای رسول‌الله! حال و وضعیت بعد از این آیه چگونه خواهد بود؟ پیامبر صفرمود: «خداوند تو را ببخشاید ای ابوبکر! آیا تو مریض نمی‌شوی؟ آیا دچار حوادث ناگواری نمی‌شوی؟ آیا دچار اذیت و آزار نمی‌شوی؟ آیا دچار مصیبت‌ها و سختی‌ها نمی‌گردی؟ گفتم: بله، فرمود: این از آن کیفرهایست که بنده بدان کیفر داده می‌شود».
عبدالضار: وصف این گونه افراد همراه با وصف کسانی که عبدالنافع‌اند بیان می‌گردد به آنجا مراجعه کن.
دعا: پروردگارا! صاحب اسم «الضار»ی، به اهل شرک و گناهکاران ضررها و دردها وارد می‌کنی و در ضرر رساندن عدالت می‌نمایی، آنان همگی در حکم تو همچون بیمارانی هستند که آنان را با حکمت خودت مداوا می‌نمایی و از ضرر نفع عایدشان می‌گردد.
پروردگارا! چشمان توحیدبین به من عطا کن که دفع ضرر را فقط از تو بخواهم و دست نیازم را فقط به آستان تو دراز کنم. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم