بهرهی بنده از اسم الملک
بهرهی بنده آن است که خداوند قلب و منزلت او را اصلاح بخشد و به قلب شجاعتی بخشد که او را بر دیگر جوارح و زیردستان توانا گرداند. پس قلب همچون پادشاه است و جسم همچون مملکت است.
ملک عبارت نیست از وسعت خانه و املاک و نفوذ کلمه؛ بلکه ملک عبارت است از این که تملک نفس خود را در دست داشته باشی و هوست در کنترل تو باشد و اندامهایت در محدودهی شریعت، متوقف باشد. در اثر آمده است که پادشاه عادل، سایهی خداوند در زمین است که هر محتاجی به او پناه میبرد، پس هر کس پادشاه عدالت پیشه را دید، نور پادشاه کبری (خداوند) که بر هر چیز توانا است بر او تجلی مییابد.
عبدالملک: او کسی است که در مملکت وجودش آن گونه که خدا بخواهد و امر فرماید تصرف مینماید. پس این شخص شدیدترین خلق خداوند از لحاظ قدرت نفوذ بر دیگر مخلوقات میباشد.
دعا: خدایا! ای پادشاه جهانیان! ای صاحب عزت همیشگی! با عظمتت گردن جباران زمان را خوار میگردانی و با شکوه و هیبت خودت، ارواح کروبیان را به لرزه و ترس میاندازی بر ما با اسرار اسم ملک ظهور نما و با لطائف این اسم به ما یاری رسان تا مالک نفوس خود باشیم و در اندامهای خود اعتدال پیشه کنیم و با فرمان تو در تمامی کارها تصرف نماییم. ای کسی که وقتی که ارادهی کاری را نماید و بگوی، «باش» پس «میشود» تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم