بهره‌ی بنده از اسم خداوند الباعث
بدان که آدمی را در ابتدا علم و معرفت نیست آن‌گونه که خداوند می‌فرماید:
﴿وَٱللَّهُ أَخۡرَجَكُم مِّنۢ بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ شَيۡٔٗا﴾[النحل: ۷۸].
«خداوند شما را از شکم‌های مادرانتان بیرون آورد در حالی که چیزی (از جهان دور و برخود) نمی‌دانستید».
روح بدن علم، همچون بدن بدون روح است. خداوند می‌فرماید:
﴿يُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ بِٱلرُّوحِ مِنۡ أَمۡرِهِۦ﴾[النحل: ۲].
«خداوند به دستور خود، فرشتگان را همراه با وحی (آسمانی که حیات‌بخش انسان‌ها است) نازل می‌کند».
بنده هر گاه در پی کسب علم بکوشد گویی که روحش را بعد از مرگ زنده می‌گرداند و هر گاه که در راه تعلیم نادانان بکوشد، گویی که ارواحشان را بعد از مرگ زندگی دوباره می‌بخشد. عرفا می‌گویند: از میان بندگان کسی باعث است که همت‌ها را به سوی توحید سوق دهد و آنان را از گناهان کبیره و صفات زشت دور نماید. و گفته شده: باعث کسی است که تو را به سوی کارهای بزرگ فرا خوانده و وسوسه‌های پلید را از قلبت برطرف نماید. و گفته شده: باعث کسی است که باطن را از هوس پاک کرده و کارها را از پلیدی‌ها بزداید.
جنید /می‌فرماید: در باطن و دلت با خدا باش و در ظاهر با مردم [۳۶].
عبدالباعث: کسی که خداوند قلبش را حیات حقیقی داده در حالی که بر اثر صفات نفسانی و شهوات و هوی و هوس مرده بود و خداوند او را مظهر اسم باعثش قرار داده و او کسانی را که بر اثر جهل مرده‌اند، با علم آموزی حیات دوباره بخشیده و آنان را در پی کسب حق رهنمون می‌گردد.
دعا: خداوندا! تو از علم غیبی خود ارزاق را برانگیخته می‌گردانی و براساس کرم و صبر خود انبیاء را ارسال می‌نمایی و با نفخ صور کسانی را که در قبرها آرمیده‌اند دوباره زده می‌گردانی. خدایا! در جسم من روح حیات جاودانه را بدم تا به خدمتت پرداخته و به مشاهده‌ی ذات یگانه‌ات بپردازم.
خدایا! زبانم را با اسرار روحانی گویا گردان و قلبم را دنباله‌رو حقایق ازلی نما تا هر کس که با من برخورد نمود و کلامم را شنید، از قبر جسمش بیرون آمده و از متعلقات آن رهایی یابد. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم
[۳۶] (دل با یار و سر درکار داریم ما).