اسماء الحسنی

بهره‌ی بنده از اسم خداوند الجامع

الجامع در میان بندگان کسی است که میان ادب ظاهری در اعضاء و میان حقایق قلب، جمع ایجاد نماید. هر کس که معرفتش کامل گشته و سیرتش زیبا و نیکو شود، او الجامع است.

عبدالجامع: او کسی است که خداوند تمامی اسماء را در او جمع گردانیده است و او را مظهر جامعیت قرار داده است. هر آنچه را که متفرق شده با صفت جامع بودن خداوند جمع می‌گرداند و پراکندگی‌های نفس خود و دیگران را به سوی خداوند جمع می‌گرداند.

دعا: پروردگارا! تو دوستدارانت را جمع می‌نمایی و آنان مشتاقانه و آرزومندانه به سوی تو می‌آیند. خدایا! میان ما و خودت جمع فرما، و میان ما و اغیار جدایی بینداز تا تو را به صورتی که بر ما ظهور یافته‌ای مشاهده کنیم و با ظهورت، آثار را پاک و محو گردانیم. خدایا! در ما میان شریعت و طریقت و حقیقت جمع فرما و نفس‌های ما را شنونده‌ی دستورات خودت و مطیع آن‌ها گردان. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.

وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم