بهره‌ی بنده از اسم خداوند وکیل
بنده باید در انجام کار برادر مؤمنش بکوشد و هر آنچه در توان دارد از همت و اخلاص در این راه صرف کند. خداوند می‌فرماید:
﴿وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖ﴾[التوبة: ۷۱].
«مردان و زنان مؤمن، دوستان و یاوران یکدیگرند».
خداوند در یاری بنده است تا هنگامی که بنده در یاری برادرش باشد. مقام توکل هنگامی بر بنده تحقق می‌یابد که نور اسم وکیل بر بنده تابنده گردد و بنده اطمینان و اعتماد یابد که آنچه در نزد خداست بزرگ‌تر و برتر از آن چیزی است که نزد خود اوست. خداوند به پیامبرش این گونه می‌فرماید:
﴿فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ ١٢٩﴾[التوبة: ۱۲۹].
«اگر آنان (از ایمان به تو) روی بگردانند (باکی نداشته باش و) بگو: خدا مرا کافی و بسنده است. جز او معبودی نیست. به او دلبسته‌ام و کارهایم را بدون واگذار کرده‌ام، و او صاحب پادشاهی بزرگ (جهان و ملکوت آسمان) است».
عبدالوکیل: بنده‌ای است که حق را در صورت‌های مختلف اسباب دیده و او را فاعل تمامی کارها می‌داند، در حالی که غافلان فقط اسباب را می‌بینند، بنده توجه تام و تمام به اسباب كارها کرده و نتایج و کارها را به خدا سپرده و او را به عنوان وکیل خود برگزیده است.
دعا: پروردگارا! تو وکیلی و همه‌ی اعمال ما به سوی تو موکول می‌شود. نیازمندی‌ها و حاجت‌های ما به سوی تو می‌آیند، پروردگارا! آن‌ها را مورد قبول قرار ده. خدایا! ما را شاهد نور اسم وکیلت قرار ده تا در هر حالی بر تو توکل نماییم و در سایر اعمال برتو اعتماد نماییم. پروردگارا! ما را به نور اسم وکیل آراسته و مزین فرما تا برای رفع نیازمندی‌های برادرانمان به پا خیزیم و در سایر کارهای مهم مسلمانان کوشا باشیم و سلاح یاری به ما عطا گردان؛ زیرا که تو قوی و جلیل هستی، پس می‌گوییم: حسبنا الله ونعم الوکیل. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم