بهرهی بنده از اسم خداوند الوالی
کسی که بسیار این اسم را یاد کند، انوار این اسم بر او تابیده و اسرارش بر او آشکار میگردد، آن شخص نیز سرپرستی نفسش را بر عهده گرفته و آن را تأدیب میکند تا به درجات کمال ادب نائل آید. همچنین سرپرستی و یاری برادران و خواهران فقیرش را برعهده میگیرد و وضعیت ایشان را پیگیری میکند. همچنین سرپرستی نفسش را به گونهای برعهده میگیرد که در هر حال و صورتی هر آنچه مورد رضایت خداوند است، انجام دهد.
عبدالوالی: کسی است که خداوند او را محل ظهور اسم والی قرار داده و او سرپرست مردمان گردیده است و آن شخص نیز خود و دیگران را براساس دستورات و فرامین الهی سرپرستی میکند و در میان بندگان عدالت پیش ساخته و آنان را به سوی خیر فرا میخواند. آنان را به سوی معروفات خوانده و از منکرات دورشان میگرداند. خداوند او را مورد اکرام خویش قرار داده و او را جزو اولین گروه از هفت گروهی قرار داده که در قیامت در زیر سایهی عرش خداوند هستند که همان سلطان عادل است، چون سلطان عادل سایهی خداوند در زمین است و میزان اعمالش از همهی مردم سنگینتر است، چون همپای خوبیها و حسنات رعایا، در میزان او قرار داده میشود، بدون این که از پاداش آنها کم شود، چون او کسی است که دین خداوند را در میان مردم به پا میدارد و ایشان را به سوی خیرات میبرد. و چنین چیزی فقط وقتی میسر است که خداوند بدو قدرت داده و او را یاری دهد و او را تأیید و حفظ نماید.
دعا: پروردگارا! تو سرپرست و یاور و مالک متصرف در امر بوده و احکامت نافذ و لازمالإجرا هستند. پروردگارا! تو مالک متصرف در جسم و قلب و روح بندگانی ـ یا ذاالجلال و الإکرام ـ پروردگارا! نور اسم والی را بر روحم بتابان تا مظهر سر والایی و برتری تو در جهان گردم و معانی (والایی) تو را در خلق نشان دهم و با به دست آوردن رضایت تو رستگار و پیروز گردم. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم