بهره‌ی بنده از اسم خداوند محیی
باید که اوامر خداوند را امتثال نموده و از چیزهایی که نهی فرموده، دوری بگیرد و به کتاب خداوند و سنت رسول‌الله صتمسک نماید تا انوار اسماء الله الحسنی در قلبش بتابد و با نور خداوند زنده گردد و هر گاه که قلبش از انوار و تجلیات الهی پرگشت، قلبش مرکز نورها گشته و قلب بندگان دیگر را در گرویدن به سوی خدا جمع می‌کند و از نبوت نصیبی به ارث می‌برد. بدین خاطر پیامبر صفرموده است: «دانشمندان و عالمان وارثان پیامبران‌اند». بر ما واجب است همان گونه که رسول صبر ما امر فرموده است بگوییم: «هنگامی که صبح از خواب برخواستید بگویید: خدایا! به واسطه‌ی تو صبح نمودیم و به واسطه‌ی تو شب را به سر می‌بریم و به واسطه‌ی تو زنده‌ایم و به واسطه‌ی تو می‌میریم و به سوی تو باز می‌گردیم». بسیار اسم محیی را یاد نما تا خداوند قلبت را به نور معرفت زنده گرداند و نفست را با مکاشفه‌ی اسرار نورانی نماید.
عبدالمحیی: کسی است که حق با اسم محیی بر او تجلی نموده و قلبش را بدان زندگی بخشیده است و همچون عیسی ÷او را بر زنده کردن مردگان توانایی بخشیده است.
دعا: پروردگارا! تمام موجودات را جان بخشیده‌ای و بر نیکوکاران با فضل و احسان تجلی نموده‌ای، جسم را با آب زندگی داده‌ای و روح را با ظهور نور حیات ارزانی داشته‌ای و پیامبرت را مظهر اسم‌های محیی و قادر خودت قرار داده‌ای. هر کس را که اراده کنی زندگی ارزانی می‌داری. پروردگارا! از تو می‌طلبیم که روحهای ما را به بارگاه مقدست راه ده و با فضل خودت ما را در معیت و همراهی خودت قرار ده تا آن زندگی را فراچنگ آوریم که مرگی برایش قابل تصور نیست و نعمت‌ها را بر ما همیشگی و پیوسته دار.
خداوندا! بر زبان‌هایمان حکمت جاری گردان تا شنوندگان با شنیدنش زندگی به دست آورند و جسم‌های ما را با فضل خودت زندگی عطا کن تا در سایه‌ی رحمتت بیاساییم و قلب‌‌هایمان را به خودت متمایل گردان تا فقط بر تو توکل نماییم. به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم