نظام مالیات و خراج در ایران
نظام مالی و سیاست اقتصادی در ایران ثابت و عادلانه نبود، بلکه اکثراً ظالمانه و نابسامان و در بسیاری موارد تابع سنتهای مالیتگیر و اوضاع سیاسی و نظامی بود.
نویسندهی کتاب ایران در عهد ساسانیان میگوید:
«کارگزارانِ جمعآوری مالیات در محاسبهی مالیات از خیانت و غصب اموال مردم اجتناب نمیکردند، از آنجا که هر سال مالیت تغییر میکرد دخل و خرج دولت ثابت نبود، در مواردی جنگهای ناگهانی بروز میکرد که دولت جهت تأمین بودجهی آنها هزینهای نداشت و ناگزیر مالیاتها را افزایش میداد و بیشتر مناطق حاصلخیز غربی به خصوص بابل هدف این مالیاتهای سنگین قرار میگرفت»[١٣٢].
[١٣٢]- ایران در عهد ساسانیان، ص ١٠٦.