راه حل اسلامی برای مشکل جنگ و درگیری مردمی
آن راه حلی که استاد جود برای مشکل ملتها و معضل جنگ و درگیریهای مردم پیشنهاد کرده است، راه حلی عادلانه بود و رویکردی عاقلانه دارد. دشمنیهای مردم با یکدیگر تنها زمانی از بین میرود که دشمنی خارجی و بیگانه که در دشمنی و بیزاری و ترس از وی مشترک باشند، وجود داشته باشد و در مبارزه علیه ونی باهم همکاری کنند، این امر نیاز به ابداع و نوآوری و پردازش ذهنی ندارد که دشمنی فرضی برای وی از کرات دیگر مانند کرهی ماه و مریخ در نظر گرفته شود، مگر امکان دارد که بر چنین دشمنی دسترسی داشته باشند؟ بلکه دین هشدار میدهد به این که چنین دشمنی برای نوع بشر و فرزندان آدم در خود زمین نیز یافت میشود و انسان مکلف است که با وی دشمنی کند و از خود در مقابل وی حفاظت و پاسداری و در مبارزه و دشمنی با وی با همنوعان خود همکاری کند، قرآنکریم میفرماید:
﴿إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمۡ عَدُوّٞ فَٱتَّخِذُوهُ عَدُوًّاۚ إِنَّمَا يَدۡعُواْ حِزۡبَهُۥ لِيَكُونُواْ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ ٦﴾ [فاطر: ٦].
«بیگمان اهریمن دشمن شماست، پس شما هم او را به دشمنی بگیرید، او پیروان خود را فرا میخواند تا از صاحبان آتش سوزان جهنم شوند».
در آیهی دیگری میفرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱدۡخُلُواْ فِي ٱلسِّلۡمِ كَآفَّةٗ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ ٢٠٨﴾ [البقرة: ٢٠٨].
«ای کسانی که ایمان آورده اید! یکدست به اسلام درآیید و از گامهای اهریمن پیروی نکنید؛ بیگمان او دشمن آشکار شماست».
اسلام جهان بشری را به دو قسمت تقسیم کرده است:
١- دوستان و یاران خدا و حق.
٢- دوستان و حامیان شیطان و باطل.
اسلام هیچگونه جنگ و جهادی تحت هیچ عنوانی، مگر علیه یاران باطل و دوستداران شیطان در هر مکانی و هرکسی که باشند، دستور نداده است، در همین راستا خداوند میفرماید:
﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱلطَّٰغُوتِ فَقَٰتِلُوٓاْ أَوۡلِيَآءَ ٱلشَّيۡطَٰنِۖ إِنَّ كَيۡدَ ٱلشَّيۡطَٰنِ كَانَ ضَعِيفًا ٧٦﴾ [النساء:٧٦].
«کسانی که ایمان آوردهاند در راه یزدان میجنگند و کسانی که کفرپیشهاند در راه شیطان میجنگند؛ پس با یاران شیطان بجنگید، بیگمان نیرنگ شیطان همیشه ضعیف بوده است».
تمامی جنگهایی که در صدر اسلام رخ داده، واقعیترین و درستترین رویدادهایی است که تاریخ به خود دیده است و از لحاظ خونریزی و تلفات جانی در کمترین درجه قرار دارند، این جنگها در راستای مصلحت عمومی خیر مشترک و خوشبختی همگانی بودهاند و رقم کشتهشدگان دو طرف (مسلمان و کافر) در تمام غزوات و سرایا و زد و خوردهایی که از سال دوم هجری شروع شده و تا سال نهم ادامه یافته، بیش از ١٠١٨ نفر[٢٩٩] نیست؛ از این تعداد، ٢٥٩ نفر مسلمان و ٧٥٩ نفر کافر بودند، این در حالی است که شمار زخمیهای جنگ جهانی اول (١٩١٨ – ١٩١٤ م) دقیقاً بالغ بر ٢١ میلیون نفر بود و کشتهشدگان ٧ میلیون نفر بودند[٣٠٠].
مستر مکستن، عضو پارلمان انگلستان ارزیابی کرده که در جنگ جهانی دوم (١٩٣٩) حدود ٥٠ میلیون نفر مجروح شدند، هزینهی کشتن هر فرد در جنگ جهانی اول ده هزار جنیه (یک میلیون تومان) بود و در کل، هزینهی جنگ جهانی اول بالغ بر ٣٧ میلیارد جنیه (٣٧٠ میلیارد تومان) و هزینههای جنگ جهانی دوم در هریک ساعت یک میلیون جنیه بوده است[٣٠١].
گذشته از آن، جنگهای دینی اسلامی، پاسدار خونها، حامی جانها و مالها و فاتح و سرآغاز روزگار خوشبختی و شادمانی در جهان بودند، ولی جنگ رقابت و غیرت جاهلی که منجر به جنگ بزرگ جهانی شد، دریچه و مقدمهای بود برای جنگهای پیاپی. حال آنچه را که مستر لوید جورج، قهرمان جنگ جهانی دوم و نخست وزیر وقت انگلستان در این زمینه گفته است ذکر میکنیم:
«اگر سرور ما، حضرت مسیح ÷ به دنیا بازگردد، چند صباحی بیشتر نمیتواند زندگی کند، چرا که او خواهد دید که انسان بعد از گذشت ٢٠٠٠ سال هنوزهم درگیر و مشغول تبهکاری، بزهکاری، کشتار، خونریزی، خونآشامیِ فرزندان همنوع خویش و تاراج و چپاول است. از طرفی بزرگترین جنگ که در تاریخ رخ داده خون از جسد آدمی مکیده و آبادانی و آدمیان را به بدبختی و هلاکت و قحطی و خشکسالی دچار کرده است.
راستی، عیسی مسیح ÷ چه خودهد دید؟ آیا مردم را خواهد دید که مانند برادر و دوست دست در دست هم نهاده اند؟
او قطعاً آنان را در حالی خواهد دید که مشغول آمادهشدن برای جنگی سختتر از نخستین و ویرانگرتر و کشندهتر از آن هستند و در ساختن ابزار و آلات آتشین و عذابآور باهم رقابت دارند»[٣٠٢].
سرگرمکردن این مردمان به دشمنی و جنگهای داخلی بر سر مسایل موجود و نژادپرستی و میهنپرستی و... چیزی نیست جز رویگردانکردن و غافلکردن ایشان از دشمنی و ستیز با دشمن واقعی و از بینبردن آن. آتش اگر چیزی نیافت خود را میخورد، همانطور که شاعر جاهلی میگوید:
وأحياناً على بَكْرٍ أخينَا
إذا مالَمْ نَجِدْ إلا أخانا
«بسا اوقات بر برادرمان، بکر حمله میآوریم اگر غیر از برادرمان کی دیگر را نیابیم».
بنابراین، ارگ این ملت دشمن و ضرر و زیان آن و خطر و توانایی او را بشناسد، یک نوع اشتغال فکری برای وی به وجود خواهد آمد که وی را از تمام جنگ و جدلها، تنگنظریها و رقابتها، کینهتوزیهای بیاساس و تبهکاریهای ساختگی باز میدارد. عربها در ضرب المثلی چنین میگویند:
«هنگام نیاز جهت محافظت ناموس و غیره... دشمنیها از بین میرود».
بدین سان است که پیامبر اسلام، حضرت محمد مصطفی ص از قبیلههای عرب که دشمن سرسخت هم بودند و خونشان از نوک شمشیرهایشان میچکید؛ مانند اوس و خزرج در مدینه، بنی عدنان و بنی قحطان در جزیره و اقوام مختلفثی در جهان آن روزگار امتی متحد و یکپارچه و پایگاهی منسجم در برابر کفر و جاهلیت به وجود آورد؛ چون حضرت برای این قبایل در خارج از وجودشان دشمنی که از آن بیزار بودند و میترسیدند، (این دشمن همان طاغوت و پاسداران و یاوران آن بودند) مردم را با خواندن این آیه به جنگ فرا میخواند که میفرماید:
﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱلطَّٰغُوتِ فَقَٰتِلُوٓاْ أَوۡلِيَآءَ ٱلشَّيۡطَٰنِۖ إِنَّ كَيۡدَ ٱلشَّيۡطَٰنِ كَانَ ضَعِيفًا ٧٦﴾ [النساء:٧٦].
«کسانی که ایمان آوردهاند در راه یزدان میجنگند، و کسانی که کفرپیشهاند در راه طاعوت میجنگند، پس با یاران شیطان بجنگید، بیگمان نیرنگ شیطان همیشه ضعیف بوده است».
امت تا زمانی که از دشمنی و مبارزه با دشمن غافل نبود کینهها و دشمنیهای بیهوده و تبهکاریهایش را به دست فراموشی سپرد، اما به محض غفلت از دمشن واقعی و مبارزه با وی جنگها و آشوبهای داخلی درگرفت که همه برآن واقفند.
[٢٩٩]- ارقام فوق برگرفته از کتاب سيرة رحمة للعالمين اثر سیرت نگار مشهور، قاضی محمد سلیمان منصور پوری است، این سیرهنگار هیچ غزوة و سریهای را فرو نگذاشته، در حالی که مؤرخان دیگر ارقام کمتری را بیان کردهاند.
[٣٠٠]- ای، اچ، تاونسند در مقالهای که در روزنامهی انگلیسی زبان هندو در ٣١ ژانویه ١٩٤٣ م منتشر کرده، تحقیق کرده که شمار کسانی که در جنگ جهانی اول از جنگ آسیب دیدند از ٣٧٥١٣٨٨٦ تن کمر نیست که از این میان شمار کشتگان ٨٥٤٣٥١٥ است.
[٣٠١]- از مقالهی تاونسند در روزنامهی هندو.
[٣٠٢]- فراست و دوراندیشی وی به حقیقت پیوست و آنچه را وی پیشبینی کرده بود با چشمان خویش مشاهده کردیم؛ چرا که جنگ جهانی دوم چه خونریزی و عذابی و چه ویرانی که روح و جان کشورها از آن در امان نبودهاند به راه انداخت، رخدادهایی که جوانان از ترس شروع آن پیر شدند، قیمتها بالا رفت، تورم اقتصادی پیش آمد و مردم سرزمینهای مختلف به قحطیهای شدید دچار شدند.