انحطاط ترکها در اخلاق و ایستایی آنان در علم و فنون نظامی
اما از بخت بد مسلمانان و به ویژه خود ترکها این قوم نیز به انحطاط و سقوط دچار شدند، بیماری ملتهای گذشته یعنی حسد و کینه، استبداد و ظلم فرمانروایان، تربیت نادرست و اخلاق فاسدشان، خیانت و مکاری امراء نسبت به ملت، دچار شدن ملت به رفاه و آسایش و مواردی دیگر از عادتهای اقوام پست و زبون چنانچه در کتابهای تاریخ ترکها ثبت است به آنان نیز سرایت کرد؛ اگرچه در این کتاب جای تفصیل این مباحث نیست، اما بدترین عیبی که به آن دچار شدند جمود و ایستایی علمی و رکود در تکنیک نظامی و لشکرداری بود، و این کلام الهی را فراموش کردند که میفرماید:
﴿وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةٖ وَمِن رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ تُرۡهِبُونَ بِهِۦ عَدُوَّ ٱللَّهِ وَعَدُوَّكُمۡ وَءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمۡ لَا تَعۡلَمُونَهُمُ﴾ [الأنفال: ٦٠].
«برای [مبارزه با آنان] تا آنجا که میتوانید، نیروی [مادی و معنوی] و [از جمله] اسبهای ورزیده آماده بسازید تا بدان دشمن خدا و دشمن خویش را برسانید و کسان دیگری جز آنان را نیز به هراس اندازید که ایشان را نمیشناسید».
همینطور سخن رسول خدا ص را: «الْكَلِمَةُ الْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ فَحَيْثُ وَجَدَهَا فَهُوَ أَحَقُّ بِهَا» «حکمت گمشدهی مؤمن است، هرجا آن را بیابد وی به آن مستحقتر است».
از طرفی جای آن داشت تا آنان به سبب مرکزیت سیاسی و جغرافیایی که داشتند و از این که کاملاً در احاطهی کشورهای اروپایی قرار داشتند، این وصیتِ فرماندهی بزرگ اسلام عمرو بن عاص س را خطاب به مسلمانان مصر، نصب العین خویش قرار میدادند: «واعلموا أنكم في رباط إلى يوم القيامة لكثرة الأعداء حولكم وتشوف قلوبهم إليكم وإلى داركم».
«آگاه باشید، شما تا قیامت در حال امادهباش هستید، به سبب کثرت دشمنان در اطرافتان و به سبب چشمداشتشان به شما و سرزمینهایتان».
اما ترکان باز ایستادند و زمان جلو رفت، آنان واپس ماندند و اروپاییان سبقت گرفتند.