روش آن‌حضرت ج در جهاد
روش آن‌حضرت ج در جهاد، چنین بود که هرگاه سپاه اسلام را به منطقه‌ای اعزام می‌کردند، به فرمانده سپاه به تقوا و مدارا با یاران خود اکیداً توصیه می‌کردند. سپس خطاب به سپاه اسلام می‌فرمودند:
«اغزوا باسم الله في سبيل الله قاتلوا من كفر بالله اغزوا ولا تغدروا ولا تمثلوا ولا تقتلوا وليداً». «با یاد خدا و در راه او با کفار بجنگید. خیانت و عهدشکنی نکنید، مردگان را مثله نکنید و کودکان را به قتل نرسانید».
سپس مسایل و کیفیت جهاد را تعلیم می‌دادند [۳۵۴] وقتی با سپاه اسلام خداحافظی می‌کردند این جمله را می‌گفتند:
«أَسْتَوْدِعُ اللَّهَ دِينَكُمْ وَأَمَانَتَكُمْ وَخَوَاتِيمَ أَعْمَالِكُمْ» [۳۵۵]. «من وام‌های شما، امانت شما و نتایج اعمال شما را به خدا می‌سپارم».
وقتی خودشان در جهاد شرکت می‌کردند و قصد حمله به جایی را داشتند و شب به آنجا می‌رسیدند، منتظر می‌شدند تا صبح شود آنگاه حمله می‌کردند [۳۵۶]. اگر حمله در صبح انجام نمی‌گرفت بعد از ظهر حمله می‌کردند [۳۵۷]. هنگامی که محلی را فتح می‌کردند، به منظور برقراری نظم و عدالت تا سه روز در آنجا می‌ماندند [۳۵۸]. وقتی خبر فتح و پیروری را دریافت می‌کردند، سجدۀ شکر به جا می‌آوردند [۳۵۹] و هنگامی که در میدان جهاد وارد جنگ می‌شدند این دعا را می‌خواندند:
«اللَّهُمَّ أَنْتَ عَضُدِي وَنَصِيرِي، بِكَ أَحُولُ، وَبِكَ أَصُولُ، وَبِكَ أُقَاتِلُ» [۳۶۰]. «بار الها! تو یار و یاور من هستی با کمک تو دفاع می‌کنم، حمله می‌کنم و می‌جنگم».
[۳۵۴] صحیح مسلم کتاب الجهاد، باب تأمیر الإمام الأمراء علی البعوث ووصیة إیاهم بآداب الغزو وغیرها. [۳۵۵] ابوداود کتاب الجهاد باب فی الدعاء عند الوداع. [۳۵۶] بخاری، کتاب المغازی ذکر غزوة خیبر. [۳۵۷] ابوداود کتاب الجهاد باب في أي وقت یستحب اللقاء. [۳۵۸] ابوداود کتاب الجهاد باب فی الإمام یقیم عند الظهور علی العدو بأرضهم. [۳۵۹] ابوداود کتاب الجهاد باب في سجود الشکر. [۳۶۰] ابوداود کتاب الجهاد باب ما یدعی عند اللقاء.