سادگی و بی‌تکلّفی
وقتی از مجلس برمی‌خاستند و به خانه می‌رفتند، اغلب، کفش‌ها را همانجا می‌گذاشتند و پابرهنه می‌رفتند. و این دال بر این بود که دوباره برمی‌گردند [۶۲۸]. هر روز شانه‌زدن و مرتب‌کردن موها را نمی‌پسندیدند و می‌فرمودند: یک روز در میان شانه زده شود. در خوردن، نوشیدن، لباس‌پوشیدن، نشستن و برخاستن تکلف نمی‌کردند. هرچه میسر و حاضر می‌شد، می‌خوردند. لباس زبر و خشن می‌پوشیدند. بر زمین، حصیر، فرش هرجا که جایی بود می‌نشستند [۶۲۹]. برای ایشان آرد بیخته نمی‌شد [۶۳۰]. دکمۀ پیراهن را اغلب بازمی‌گذاشتند. نمایش در لباس را نمی‌پسندیدند و از اسباب آرایش طبعاً نفرت داشتند. خلاصه، در هرچیز سادگی و بی‌تکلفی را دوست داشتند [۶۳۱].
[۶۲۸] ابوداود ۲ / ۳۱۸. [۶۲۹] شمایل ترمذی. [۶۳۰] صحیح بخاری، کتاب الأطعمة. [۶۳۱] کتاب اللباس صحاح سته.