حضرت ام سلمهل
نام او هند و کنیه‌اش أم سلمه بود. نام پدرش سهیل و مادرش عاتکه بود. قبلاً با عبدالله بن عبدالاسد که به نام ابوسلمه معروف است ازدواج کرده بود. ابوسلمه پسر عموی او و برادر رضاعی رسول خدا ج بود.
ام سلمه و شوهرش هردو اسلام آورده بودند و در اولین هجرت به حبشه هجرت کردند. سلمه فرزند او در حبشه متولد شد و از آنجا به مکه برگشتند و از آنجا به مدینه هجرت کردند. از نظر سیره‌نگاران او اولین زنی است که از مکه به مدینه هجرت کرده است و این افتخار بزرگی برایش حساب می‌شود. ابوسلمه فردی شجاع و پهلوان بود و در غزوه بدر و احد شرکت نمود. در غزوه احد مجروح شد و بر اثر همان جراحات جان به جان آفرین سپرد. در جمادی الثانی سال چهارم هـ دار فانی را وداع گفت.
جنازه او با اهتمام خاصی خوانده شد و رسول اکرم ج در نماز جنازه او نه تکبیر گفتند. پس از نماز صحابه پرسیدند: ای رسول خدا! شما در نماز جنازه مرتکب سهو شدی؟ آن‌حضرت فرمودند: او شایسته هزار تکبیر بود. هنگام وفات ابوسلمه، ام سلمه حامله بود پس از وضع حمل و سپری‌شدن عدت، رسول خدا ج پیام ازدواج به او دادند. او این عذرها را مطرح کرد:
۱- من زنی هستم که بسیار اهل غیرت می‌باشم؛
۲- دارای فرزند می‌باشم؛
۳- سن من نیز بالا است؛
آن‌حضرت ج عذرهایش را تحمل و با وی ازدواج نمودند.