موهای مبارک
اغلب اوقات موی سرشان تا روی شانه‌ها آویزان بود. در فتح مکه مردم دیدند که چهار گیسوی آن‌حضرت بر روی شانه‌ها آویزان است. مشرکان عرب موهای سر خویش را به صورت فرق باز می‌کردند. رسول خدا ج در مقابل مشرکان، موافقت با اهل کتاب را ترجیح می‌دادند. نخست ایشان مانند اهل کتاب موهای خویش را به صورت آویزان رها می‌کردند و سپس فرق را باز می‌کردند این روایت شمایل ترمذی است. چنین معلوم می‌شود که وقتی مشرکان از بین رفتند، احتمال مشابهت با آنان نیز از بین رفت و ایشان در اواخر عمر موها را به صورت فرق باز می‌کردند. به موها روغن سر می‌مالیدند و یک روز در میان، آن‌ها را شانه می‌کردند، در موی محاسن ایشان تعداد اندکی تار موی سفید وجود داشت.
هنگام راه‌رفتن با سرعت گام برمی‌داشتند به گونه‌ای که گویی از سراشیبی فرود می‌آیند. در روایات ضعیف مذکور است که سایه نداشتند، یعنی سایه ایشان بر زمین نمی‌افتاد ولی از نظر محدثین این روایات ضعیف و غیر قابل اعتبار است.