دیباچه از علامه سید سلیمان ندوی
جلد اول کتاب «سیرة النبی ج» در سال ۱۳۳۶ هجری مطابق با سال ۱۹۱۸ میلادی چاپ و منتشر گردید حالا جلد دوم آن در نیمه سال ۱۳۳۸ هجری مطابق با ۱۹۲۰ میلادی چاپ و منتشر میشود. مشتاقان و علاقهمندان خواهان چاپ و انتشار سریع جلدهای کتاب هستند و شاید غافل از مشکلاتی هستند که جنگهای اول و دوم جهانی در سطح جهان در تمام ابعاد زندگی انسان به وجود آورده است.
گرچه از پایان جنگ دوم جهانی یک سال میگذرد ولی هنوز صلح آغاز نشده و از مشکلات چیزی کاسته نشده است، با توجه به مشکلاتی که در چاپ جلد اول کتاب داشتیم تصمیم گرفتیم که چاپ جلد دوم در چاپخانه «معارف» انجام شود. لکن مشکلی دیگر این بود که ماشین مورد نیاز در این چاپخانه وجود نداشت. با تلاش و زحمت فراوان توانستیم ماشین را فراهم سازیم وقتی ماشین فراهم شد کاغذ در بازار نایاب گردید، پس از مدتی مشکل کاغذ برطرف شد، با مشکل زینگ مواجه شدیم، آنگاه از «لکنو» تا «کلکنه» و «بمبئی» با تمام مراکز چاپ و توزیع کاغذ برای تهیه کاغذ مناسب تماس برقرار کردیم، بازهم نتوانستیم کاغذ مرغوب و مناسب را تهیه کنیم و هرچه میسر شد همین است که کتاب را با آن تقدیم خوانندگان گرامی مینماییم. والحمد لله علی ذلك.
جلد اول کتاب مشتمل بر عهد غزوات و دوران پرآشوب زندگی رسول اکرم ج بود و جلد دوم مشتمل بر دوران سه ساله صلح و امنیت زندگی آنحضرت ج است.
به عبارتی دیگر، جلد اول تاریخ بیست سالۀ اول نبوت و جلد دوم تاریخ سه ساله پایان عصر نبوت است. در جلد دوم، اخلاق و شمایل رسول اکرمج و حالات ازواج مطهرات و فرزندان گرامی نیز مذکور است. پس از وفات مؤلف وقتی یادداشتهای ایشان به دستم رسید، کمبودهای زیادی در آنها احساس نمودم، ولی توان و جرأت افزودن مطالبی را بر مباحث و نوشتههای استاد گرانقدر را نداشتم و در لیت و لعل به سر میبردم تا این که فرجی حاصل شد و یادداشتی از استاد بزرگوار به دستم رسید که پنج ماه قبل از وفات در یک کشتی نوشته شده بود و عنوان آن «آخرین یادداشت» بودد. وقتی آن را خواندم دیدم کمبودها و نیازهایی را که بنده احساس کرده بودم، مؤلف مرحوم نیز آنها را احساس و یادداشت کرده بود که بعداً اضافه شوند. شادی وصفناپذیری متوجه بنده شد و آن یادداشت را وصیتنامۀ غیبی تلقی کردم که فرشتۀ غیب از دست و قلم استاد مرحوم به منظور تسلی خاطرم به رشته تحریر درآورده بود.
حل این عقده هم از روی نگار آخر شد
مبحث اخلاق را مؤلف مرحوم بهطور کامل ننوشته بود و بیشتر حالت یادداشتی داشت. بسیاری از عنوانها ساده بودند، بسیاری از آنها شروع شده و تکمیل نشده بودند. بنده آنها را کامل نمودم. حواشی و توضیحات زیادی نیز لازم به نظر میرسید که در مکانهای مورد نظر افزودم و آنها را داخل پرانتز قرار دادم تا عبارات بنده با عبارات مؤلف آمیخته نشود.
سید سلیمان ندوی