ایمان مصدر ایمنی است
مردم از چیزهای زیادی می‌ترسند، و از مسائل مختلفی وحشت دارند، اما انسان با ایمان همۀ درهای ترس را بسته، و به جز خدای یکتا از هیچکس و هیچ چیز نمی‌ترسد. از او می‌ترسد که مبادا در حق او کوتاهی کرده باشد، یا بر خلق او تجاوزی روا داشته باشد. اما از مردم نمی‌ترسد، زیرا نه زیانی توانند به او رسانند و نه سودی، و نه مرگش در اختیار آنان است، نه زندگیش و نه حشر و نشرش. ابوالأنبیاء ابراهیم مردم را به توحید خدا، و درهم‌شکستن بت‌ها دعوت می‌کرد. قوم او وی را از خدایان‌شان که مردم را به دورافکندن آن‌ها دعوت می‌کرد، ترسانیدند، ابراهیم با کمال تعجب گفت:
﴿وَكَيۡفَ أَخَافُ مَآ أَشۡرَكۡتُمۡ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمۡ أَشۡرَكۡتُم بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ عَلَيۡكُمۡ سُلۡطَٰنٗاۚ فَأَيُّ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ أَحَقُّ بِٱلۡأَمۡنِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ ٨١﴾[الأنعام: ۸۱].
«و چگونه از شریک‌هایی که شما برای خدای یگانه قرار داده‌اید بترسم، در حالی که شما نمی‌ترسید از این که برای خدا بدون آن که دلیلی از جانب او بر شما فرود آمده باشد، شریک قرار داده‌اید؟! کدامیک از دو گروه سزاوارترند به ایمنی، اگر که می‌دانید؟».
و خدا پس از این گفتگو میان طرفین آن حکم می‌کند و می‌فرماید:
﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يَلۡبِسُوٓاْ إِيمَٰنَهُم بِظُلۡمٍ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡأَمۡنُ وَهُم مُّهۡتَدُونَ ٨٢﴾[الأنعام: ۸۲].
«آنان که ایمان آوردند و ایمان‌شان را به ستم نپوشانیده‌اند، آنان ایمنی دارند و آنان راه یافتگانند».
پیامبر اکرم ج«ظلم» را در این آیه شریفه به «شرک» تفسیر فرموده است، که در آیه‌ی دیگر قرآنکریم بدان تصریح شده است: ﴿إِنَّ ٱلشِّرۡكَ لَظُلۡمٌ عَظِيمٞ ١٣﴾[لقمان: ۱۳]. «شرک ظلمی عظیم است».
و بدینوسیله برای ما بیان فرموده است که ایمان و توحید بزرگ‌ترین عامل ایمنی و آرامش‌اند، و در نتیجه انکار خدا یا شک دربارۀ او یا شریک‌آوردن به او، بزرگ‌ترین عامل ترس و اضطراب و وحشت است. خدا راست گفته است که فرموده است:
﴿سَنُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ بِمَآ أَشۡرَكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗاۖ﴾[آل‌عمران: ۱۵۱].
«در دل‌های کافران وحشت خواهیم افکند به خاطر آن که به خدا شرک آوردند بدون آن که خدا دلیلی بر شرک‌شان فرو فرستاده باشد...».