ایمان و تولید
منظور ما از تولید در اینجا، تولید اقتصادی، بخصوص، و تولید مادی و معنوی به طور کلی است. بعضی از مردم خیال می‌کنند که ایمان به دین و التزام به اعتقادات دینی، چرخ تولید را از حرکت باز می‌دارد یا نشاط در مسیر حرکت‌ها و فعالیت‌های مادی را در جان انسان‌ها می‌میراند، و این اندیشه را در زمین دل انسان‌ها ریشه‌دار می‌گرداند که انسان مجبور است نه مختار، و زندگی دنیا درخور کار و کوشش نیست. به راستی که جامعه چقدر خسارت می‌بیند، و از کاروان زندگی تا چه اندازه عقب می‌افتد، اگر چنین ایمانی در آن رواج پیدا کند!
اما این افسانه‌هایی است که بی‌خبران از دین و ایمان ساخته و پرداخته‌اند. حقیقت این است که اگر مردم نیک بیندیشند و انصاف بدهند ایمان بزرگ‌ترین انگیزه برای تولید است. تولید، رشد نمی‌کند و افزایش نمی‌یابد، مگر در پرتو کار و کوشش مردم، و محکم‌کاری و جدیت، و این جدیت و محکم‌کاری و آن کار و کوشش نیز جز در فضای درستکاری و امانت و اخلاص و صداقت تحقق پیدا نمی‌کند، و امانت و صداقت هم یک انگیزۀ نیرومند لازم دارد، و یک نیروی پیش‌برندۀ کار آمد. آن وقت، آیا انگیزه‌ای نیرومندتر و مؤثرتر از ایمان سراغ دارید؟