انتخاب مؤمنانی که مورد تایید خداوند هستند
ممکن است گفته شود صحیح است که مهاجرین و انصار به موجب نص قرآن کریم مؤمن حق و مرضی خدا و بهشتی بودند، ولی از کجا معلوم که برای انتخاب کردن خلیفه که صرفا جنبه سیاسی و تدبیر ملک و مملکت دارد، اهلیت داشتند؟
ج: اولا: چنین مردمی که طبق نص صریح قرآن آن چنان بودند، امکان ندارد اقدام به کاری کنند که نباید بکنند، و الا نه مومن حق و نه مورد رضای خدا و نه بهشتی میباشد، و حال آنکه خدا آنها را به این اوصاف بس مهم ستوده است. پس اقدام آنها به این امر مهم اجتماعی صحیح و حق و نافذ میباشد.
ثانیا: حضرت علی به موجب خطبه ششم نهج البلاغة صریحاً تأیید فرموده که مهاجرین و انصار اهلیت انتخاب نموده خلیفه را دارند. در این باره چنین فرموده است:
«إنما الشورى للمهاجرين والأنصار فإن اجتمعوا على رجل وسموه إماما كان ذلك رضا لله».
یعنی: «شورا حق مهاجرین و انصار میباشد، هرگاه آنها در انتخاب فردی با هم توافق نمودند و او را امام خواندند، این امر مورد رضا و خشنودی خدا است».
بنابراین علاوه بر این که از اوصاف حسنه آنها استنباط میشوند که اهلیت انتخاب نمودن داشتهاند، حضرت علی نیز با توجه به او صاف قرآنی آنها صریحا فرموده است که فقط آنها اهلیت این کار را دارند و بس.