هـ- تعیین مبدأ تاریخ اسلام
اعراب در ایام جاهلیت و نیز در صدر اسلام تاریخ معینی نداشتند تا برای تدوین اشعار، وقایع و نامه‌های خود تاریخ قید نمایند.
حضرت عمر پس از گذشت دو سال و نیم [۱۶۶]از خلافتش که دایره سرزمین اسلام توسعه یافت و حوادث و رویدادهای مهمی پیش آمد و نامه‌ها و مراسلات زیادی رد و بدل شد، لازم دانست که برای ضبط حوادث. مراسلات و جریان امور دولت اسلام یک مبدأ تاریخ معین فرماید.
مسلماً مبدأ تاریخ باید امر مهمی باشد و اختصاص به امت داشته باشد، کما آن که مبدأ تاریخ مسیحیان تولد حضرت عیسی نبی الله قرار داده شده است.
لذا آن حضرت با اصحاب بزرگ رسول الله جمشورت فرمود که چه امری از امور مهم اسلامی را مبدأ تاریخ مسلمین قرار دهد [۱۶۷].
پس از تبادل نظر بر حسب پیشنهاد حضرت علی بن ابی‌طالب مبدأ تاریخ اسلام را از سال هجرت رسول الله از مکه به مدینه قرار دادند، زیرا این واقعه مهم‌ترین و مؤثرترین وقایع اسلامی است. چه این واقعه حد فاصل بین ضعف و قدرت مسلمین بود. پیشرفت سریع دین اسلام و قدرت و شوکت مسلمین پس از هجرت آغاز گردید. حضرت عمر این پیشنهاد را که مورد اتفاق اصحاب واقع شد تصویب فرمود و از آن روز بین مسلمین معمول گردید.
[۱۶۶] پانزده سال پس از هجرت حضرت رسول ج. [۱۶۷] حضرت عمر برای تصمیم و انجام هر کار مهمی قبلاً با جمعی از اصحاب بزرگ رسول الله که خودش آن‌ها را برای مجلس شورای خلافت برگزیده بود، مشورت می‌فرمود. آن‌ها بر آن اتفاق می‌کردند و تصویب و عمل می‌کرد. یکی از اصحاب بزرگ مجلس خلافت حضرت علی بن ابی‌طالب بود.