فضایل حضرت عمر
۱- حضرت عمر مردی بود الهام یافته، چنانکه بخاری از رسول الله روایت کرده که میفرماید: «لَقَدْ كَانَ فِيمَا قَبْلَكُمْ مِنَ الأُمَمِ مُحَدَّثُونَ، فَإِنْ يَكُ فِى أُمَّتِى أَحَدٌ فَإِنَّهُ عُمَرُ». یعنی: «در امتهای پیش از شما مردمی بودند که به آنها حقایقی الهام میشد، اگر در امت من چنین کسی باشد، قطعاً او عمر خواهد بود».
۲- حضرت عمر لیاقت پیغمبری داشت، چنان که ترمذی و حاکم هر دو از رسول الله روایت کردهاند که فرموده است: «لَوْ كَانَ مِنْ بَعْدِى نَبِىٌّ لَكَانَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ». یعنی: «اگر من خاتم انبیاء نبودم و بعد از من پیغمبری مبعوث میشد آن پیغمبر، عمر بن الخطاب بود». سعدی شاعر شهیر شیرازی به این حدیث توجه داشته که در شأن عمر میگوید:
دیگر عمر که لایق پیغمبری بدی
گر سید رسل نبدی ختم انبیاء
۳- حضرت عمر طرفدار حق بود، چنان که ابن ماجه و حاکم هر دو از رسول الله روایت کردهاند که فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ وَضَعَ الْحَقَّ عَلَى لِسَانِ عُمَرَ يَقُولُ بِهِ». یعنی: «خدا حق را بر زبان عمر قرار داد تا حق را بگوید». در روایت دیگر آمده است: «إِنَّ اللَّهَ وَضَعَ الْحَقَّ عَلَى لِسَانِ عُمَرَ وَقَلْبِهِ».