۵۹- باب الحث على الأكل من عمل يده والتعفف به من السؤال والتعرض للإعطاء
باب تشویق بر خوردن از دسترنج خود و خودداری از گدایی به وسیلهی آن و خود را در معرض بخشش قرار دادن
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿فَإِذَا قُضِيَتِ ٱلصَّلَوٰةُ فَٱنتَشِرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ﴾[الجمعة: ۱۰].
«وقتی نماز (جمعه) انجام شد، در زمین پراکنده گردید و از بخشش خدا، رزق و روزی بجویید».
۳۲۸- وعن أبي هُريرة رضي اللَّه عنه قال: قال رسولُ اللَّه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لأَنْ يَحْتَطِبَ أَحَدُكُمْ حُزْمَةً عَلَى ظَهْرِهِ، خَيْرٌ مِنْ أَنْ يَسْأَلَ أَحَداً، فَيُعْطِيَهُ أَو يَمْنَعَهُ» متفقٌ عليه.
۳۲۸. از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «اگر یکی از شما یک پشته هیزم بر پشت بیاورد، برای او بهتر است از این که، از کسی چیزی بخواهد، چه به او بدهد یا ندهد» [۳۲۲].
۳۲۹- وعنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «كَانَ زَكَرِيَّا عليه السَّلامُ نَجَّاراً» رواه مسلم.
۳۲۹. از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «زکریا÷نجار بود» [۳۲۳].
۳۳۰- وعن الْمِقدَادِ بن مَعْدِيكَربَ رضي اللَّه عنه، عن النبي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَا أَكَلَ أَحَدٌ طَعَاماً خَيْراً مِن أَنَ يَأْكُلَ مِن عمَلِ يَدِهِ، وَإِنَّ نَبيَّ اللَّهِ دَاوُدَ÷كَانَ يَأْكُلُ مِن عَمَلِ يَدِهِ» رواه البخاري.
۳۳۰. از مقداد بن معدیکربسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «هرگز هیچکس، غذایی (روزیای) بهتر از این نخورده است که از دسترنج خود بخورد و پیامبر خدا داود÷از دسترنج خود میخورد» [۳۲۴].
[۳۲۲] متفق علیه است؛ [خ (۱۴۷۰)، م (۱۰۴۲)]. [۳۲۳] بخاری روایت کرده است؛ [(۲۳۷۹)]. [۳۲۴] بخاری روایت کرده است؛ [(۲۰۷۲)].