۱۷۸- باب استحباب الاجتماع على القراءة
باب استحباب جمع شدن برای تلاوت قرآن
۶۱۴- وعَنْ أَبي هُرَيْرَةَ رَضيَ اللَّه عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «ومَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ في بَيْتٍ من بُيْوتِ اللَّهِ يَتْلُونَ كتابَ اللَّهِ، ويتَدَارسُونَه بَيْنَهُم، إِلاَّ نَزَلَتْ عَلَيْهِم السَّكِينَةُ، وغَشِيَتْهُمْ الرَّحْمَةُ، وَحَفَّتْهُم الملائِكَةُ، وذَكَرَهُمْ اللَّهُ فيِمَنْ عِنْدَهُ» رواه مسلم.
۶۱۴. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «هرگاه عدهای در یکی از خانههای خدا (مساجد) جمع شدند که کتاب خدا را تلاوت کنند و به همدیگر آن را تعلیم دهند، آرامش بر آنها وارد میشود و رحمت خدا آنها را فرا میگیرد و ملایکه آنان را احاطه مىکنند و خداوند در زمرهی کسانی که همواره در حضور او هستند، از آنان یاد میکند» [۶۰۲].
[۶۰۲] مسلم روایت کرده است؛ [(۲۶۹۹)].