۲۲۹- باب فضل العتق
باب فضیلت آزادکردن برده
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ١١ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ١٢ فَكُّ رَقَبَةٍ١٣﴾[البلد: ۱۱-۱۳].
«و او در آن گذرگاه سخت قدم ننهاد. * و تو چه دانى که گذرگاه سخت چیست؟ * آزاد کردن بنده است».
۷۷۳- وعنْ أبي هُريرةَ، رضي اللَّه عنهُ، قَالَ: قَالَ لي رَسولُ اللَّه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ أَعْتَقَ رقَبةً مُسْلِمَةً أَعْتَقَ اللَّهُ بِكُلِّ عُضْوٍ مِنْهُ عُضْواً مِنْهُ مِنَ النَّارِ حتى فَرْجَهُ بِفَرْجِهِ». متفقٌ عليهِ.
۷۷۳. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبر صبه من فرمودند: «کسی که برده یا کنیز مسلمانی را از قید بردگی آزاد کند، خداوند در مقابل هر عضو از آن برده یا کنیز، عضوی از شخص آزادکننده را از آتش دوزخ آزاد می‌کند، حتی عضو تناسلی او را در مقابل عضو تناسلی برده و کنیز آزاد می‌نماید» [۷۵۳].
[۷۵۳] متفق علیه است؛ [خ (۶۷۱۵)، م (۱۵۰۹)].