۱۴۳- باب جواز قول المريض: أنا وجع، أو شديد الوجع أَوْ مَوْعُوكٌ أَوْ وارأساه ونحو ذلك، وبيان أنه لا كراهة في ذلك إذا لم يكن على التسخط وإظهار الجزع
باب جایز بودن گفتة بیمار که: من دردمندم، یا: درد سختی دارم، یا: بیمارم و تب دارم، یا : آه سرم درد میکند! و مانند آن؛ و بیان آنکه کراهتی در اینها نیست، به شرطی که بر وجه خشم و بیقراری و اظهار شکایت نباشد
۵۴۱- وعن القاسم بن محمدٍ قَالَ: قَالَتْ عَائِشَةُ رضي اللَّهُ عنها: وَارَأْسَاهُ! فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «بَلْ أَنَا وَارَأْسَاهُ». وذكر الحديث. رواه البخاري.
۵۴۱. از قاسم بن محمد روایت شده است که فرمود: عایشه لگفت: آه، سرم درد میکند! و پیامبرصفرمودند: «(نه تنها تو) بلکه من هم آه، سرم درد دارد!» و بقیهی حدیث را ذکر کرد [۵۳۲].
۵۴۲- عن ابن مسعود رضي الله عنه قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ يُوعَكُ، فَمَسَسْتُهُ، فَقُلْتُ: إنَّكَ لَتُوعَكُ وَعَكاً شَديداً، فَقَالَ: «أجَلْ، إنِّي أُوعَكُ كَمَا يُوعَكُ رَجُلانِ مِنْكُمْ» متفقٌ عَلَيْهِ.
۵۴۲- از ابن مسعود ـسـ روایت شده است که فرمود: بر پیامبر صوارد شدم، در حالیکه ایشان تب داشتند، پس بر ایشان دست کشیده و گفتم: شما تب شدیدی دارید! فرمودند: «بلی، من به اندازهی دو نفر شما تب میکنم» [۵۳۳].
[۵۳۲] بخاری روایت کرده است؛ [(۵۶۶۶)]. [۵۳۳] متفق علیه است؛ [خ (۵۶۴۷)، م (۲۷۵۱)].