۱۶۱- باب استحباب طلب الرفقة وتأميرهم على أنفسهم واحداً يطيعونه
باب استحباب جستجوی رفقا و همراهان (در سفر) و امیر گردانیدن یكی از آنها بر خود كه همه از او اطاعت كنند
۵۷۰- عَن ابْنِ عُمَرَ رضِيَ اللَّه عَنْهُما قَالَ: قَالَ رسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَوْ أَنَّ النَّاسَ يَعْلَمُونَ مِنَ الوَحْدةِ ما أَعْلَمُ مَا سَارَ رَاكِبٌ بِلَيْلٍ وَحْدَهُ» رواه البخاري.
۵۷۰. از ابن عمر ـبـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «اگر مردم آنطور که من میدانم، زیان تنهایی را میدانستند، هیچ سواری در شب به تنهایی به سفر نمیرفت» [۵۶۱].
۵۷۱- وعن أَبي سعيدٍ وأَبي هُريرةَ رضيَ اللَّهُ تعالى عَنْهُمَا قَالاَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِذا خَرَج ثَلاثَةٌ في سفَرٍ فليُؤَمِّرُوا أَحَدَهُمْ» حديث حسن، رواه أبو داود بإسنادٍ حسن.
۵۷۱. از ابوسعید و ابوهریرهبروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «هر وقت سه نفر برای سفری بیرون رفتند، یکی از خودشان را رئیس خود نمایند» [۵۶۲].
[۵۶۱] بخاری روایت کرده است؛ [(۲۹۹۸)]. [۵۶۲] حدیثی حسن است که ابوداود [(۲۶۰۸)] به اسنادی حسن روایت کرده است.