۲۶۶- باب النهی عن الغش و الخداع
باب نهی از فریب و نیرنگ
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ بِغَيۡرِ مَا ٱكۡتَسَبُواْ فَقَدِ ٱحۡتَمَلُواْ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا٥٨﴾[الأحزاب: ۵۸].
«و کسانى که مردان و زنان مؤمن را بى‌هیچ گناهى که مرتکب شده باشند، مىآزارند، به راستى [بار] بهتان و گناهى آشکار را بر دوش کشیدهاند».
۹۱۶- وَعَنْ ابنِ عُمر رضي اللَّه عَنْهُمَا، أنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَهَى عَنِ النَّجَشِ. متفقٌ عليه.
۹۱۶. از ابن عمربروایت شده است که فرمود: پیامبرصاز نجش نهی فرمودند: (نجش، یعنی اظهار خرید یک جنس به قیمت بالاتر بدون آنکه قصد خریدن آنرا داشته باشد، بلکه قصدش فریب دادن مشتری و تحریک او به خرید آن جنس) [۸۹۴].
۹۱۷- وَعَنْ أبي هُرَيْرَةَ رضي اللَّه عَنهُ قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ خَبَّبَ زَوْجَةَ امْرِيْءٍ، أوْ مَمْلُوكَهُ، فَلَيْسَ مِنَّا». رواهُ أبوداود.
۹۱۷. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «هرکس همسر یک مرد یا برده‌ی او را فریب دهد (و او را به نافرمانی یا مانند آن تحریک کند)، از ما نیست» [۸۹۵].
۹۱۸- وَعَنْ أبي هُرَيرةَ رضي اللَّه عَنه أنَّ رَسُول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم مرَّ عَلَى صُبْرَةِ طَعَامٍ، فَأدْخَلَ يَدَهُ فِيْهَا، فَنالَتْ أصَابِعُهُ بَلَلاً، فَقَالَ: مَا هَذَا يَا صَاحِبَ الطَّعَامِ؟» قَالَ: أصَابَتْهُ السَّمَاءُ يَا رَسُولَ اللَّه، قَالَ: «أَفَلاَ جَعَلْتَهُ فَوْقَ الطَّعَامِ حَتَّى يَرَاهُ النَّاسُ، مَنْ غَشَّنَا فَلَيْسَ مِنَّا». رواه مسلم.
۱۵۷۹. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصاز کنار توده‌ای طعامی گذشت و دستش را در آن فرو برد و انگشتانش کمی خیس شد، فرمودند: «ای صاحب طعام! این چیست؟» گفت: ای رسول خدا! باران بر آن باریده، فرمودند: «چرا آن قسمت خیس را بالای طعام قرار نداده‌ای تا مردم ببینند؟ کسی که نسبت به ما حیله و فریب کند، از ما نیست!» [۸۹۶].
[۸۹۴] متفق علیه است؛ [خ (۲۱۴۲)، م (۱۵۱۶)]. [۸۹۵] ابوداود روایت کرده است؛ [(۵۱۷۰)]. [۸۹۶] [(۱۰۲)].