۱۲۱- باب ما يقول إذا لبس ثوباً جديداً
باب بیان آنچه که انسان هنگام پوشیدن لباس تازه میگوید
۴۸۰- عن أبي سعيد الْخُدْري رضيَ اللَّه عنه قال: كانَ رسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إذا اسْتَجَدَّ ثَوْباً سَمَّاهُ باسْمِهِ عِمامَةً، أَوْ قَمِيصاً، أَوْ رِدَاءً يقُولُ: «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ كَسَوْتَنِيهِ، أَسْأَلُكَ خَيْرَهُ وَخَيْرَ مَا صُنِعَ لَهُ، وأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهِ وشَرِّ مَا صُنِعَ لَهُ». رواهُ أبو داود، والترمذي وقال: حديث حسن.
۴۸۰. از ابوسعید خدریسروایت شده است که فرمود: پیامبرصوقتی لباسی تازه میپوشید، آن را ـ عمامه بود یا پیراهن یا بالاپوش ـ نام میبرد و میفرمودند: «بار خدایا! سپاس و ستایش سزاوار توست، تو این (عمامه یا پیراهن یا...) را به من پوشاندهای، از تو خیر آن را و خیر آن چیزی را که برای آن ساخته شده است، مسألت میکنم و از شر آن و از شر چیزی که برای آن ساخته شده است، به تو پناه میبرم» [۴۶۹].
[۴۶۹] ابوداود [(۴۰۲۰)] و ترمذی [(۱۷۶۷)] روایت کردهاند و ترمذی گفته است: حدیثی حسن است.