۱۳۸- باب الأمر بالعيادة وتشييع الميت
باب امر به عیادت مریض و تشییع جنازه میت
۵۲۸- وعن أَبي هريرة رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رسولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلّ يَقُولُ يَومَ القِيَامَةِ: يَا ابْنَ آدَمَ، مَرِضْتُ فَلَمْ تَعُدنِي! قَالَ: يَا رَبِّ، كَيْفَ أعُودُكَ وَأنْتَ رَبُّ العَالَمِينَ؟! قَالَ: أمَا عَلِمْتَ أنَّ عَبْدِي فُلاَناً مَرِضَ فَلَمْ تَعُدْهُ! أمَا عَلِمْتَ أنَّكَ لَوْ عُدْتَهُ لَوَجَدْتَني عِنْدَهُ! يَا ابْنَ آدَمَ، اسْتَطْعَمْتُكَ فَلَمْ تُطْعِمنِي! قَالَ: يَا رَبِّ، كَيْفَ أطْعِمُكَ وَأنْتَ رَبُّ العَالَمِينَ؟! قَالَ: أمَا عَلِمْتَ أنَّهُ اسْتَطْعَمَكَ عَبْدِي فُلانٌ فَلَمْ تُطْعِمْهُ! أمَا عَلِمْتَ أنَّكَ لَوْ أطْعَمْتَهُ لَوَجَدْتَ ذَلِكَ عِنْدِي! يَا ابْنَ آدَمَ، اسْتَسْقَيْتُكَ فَلَمْ تَسْقِنِي! قَالَ: يَا رَبِّ، كَيْفَ أسْقِيكَ وَأنْتَ رَبُّ العَالَمينَ؟! قَالَ: اسْتَسْقَاكَ عَبْدِي فُلاَنٌ فَلَمْ تَسْقِهِ! أمَا عَلِمْتَ أنَّكَ لَوْ سَقَيْتَهُ لَوَجَدْتَ ذَلِكَ عِنْدِي!» رواه مسلم.
۵۲۸. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «خداوند بزرگ و صاحب عظمت در روز قیامت (به بندهاش) میفرماید: ای فرزند آدم! بیمار شدم و مرا عیادت نکردی! جواب میدهد: پروردگارا! چگونه من از تو عیادت کنم در حالی که تو پروردگار عالمیان هستی؟ میفرماید: مگر ندانستی که فلان بندهی من مریض است و عیادتش نکردی؟ مگر نمیدانستی که اگر به عیادتش میرفتی، مرا نزد او مییافتی؟! ای فرزند آدم! از تو طعام خواستم، به من طعام ندادی! میگوید: ای پروردگار! من چگونه به تو طعام دهم در حالی که تو پروردگار عالمیان هستی؟! میفرماید: مگر نمیدانی که فلان بندهی من از تو درخواست طعام کرد و به او ندادی و اگر او را طعام میدادی، پاداش آن را نزد من مییافتی؟ ای فرزند آدم! از تو طلب آب کردم و به من آب ندادی! میگوید: پروردگارا! چگونه من به تو آب دهم در حالی که تو پروردگار عالمیان هستی؟ میفرماید: فلان بندهی من از تو آب خواست و به او ندادی، مگر نمیدانی که اگر او را سیراب مینمودی، پاداش آن را نزد من مییافتی؟» [۵۱۹].
۵۲۹- وعن ثوبان رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إنَّ الْمُسْلِمَ إِذَا عَادَ أخَاهُ الْمُسْلِمَ، لَمْ يَزَلْ في خُرْفَةِ الْجَنَّةِ حَتَّى يَرْجِعَ» قِيلَ: يَا رَسولَ الله، وَمَا خُرْفَةُ الْجَنَّةِ؟ قَالَ: «جَنَاهَا» رواه مسلم.
۵۲۹. از ثوبانسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «شخص مسلمان، هر وقت برادر مسلمان (بیمار) خود را عیادت کند، تا وقتی که (به خانهی خود) برمیگردد، همچنان در خرفهی بهشت است». گفته شد: ای رسول خدا! خرفهی بهشت چیست؟ فرمودند: «چیدن و استفاده از میوهها و نعمتهای بهشت است (یعنی ثواب این کار، چنان است که گویی عیادتکننده از هم اکنون به بهشت رفته است» [۵۲۰].
۵۳۰- وعن أَنسٍ، رضي اللَّهُ عنه، قَالَ: كَانَ غُلامٌ يَهُودِيٌّ يَخْدُمُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَمَرِضَ فأَتَاهُ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَعُودُهُ، فَقَعَدَ عِنْدَ رَأْسِهِ فَقَالَ لَهُ: «أَسْلِمْ» فنَظَرَ إِلى أَبِيْهِ وهُوَ عِنْدَهُ؟ فَقَالَ: أَطِعْ أَبَا الْقَاسِمِ، فَأَسْلَمَ، فَخَرَجَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَهُوَ يَقُولُ: «الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِيْ أَنْقَذَهُ مِنَ النَّارِ». رواه البخاري.
۵۳۰. از انس ـسـ روایت شده است که فرمود: پسری یهودی بود که به پیامبرصخدمت میکرد و مریض شد، پیامبرصبه عیادت او رفت و بر بالینش نشست و به او گفت: «مسلمان شو!» پسر به پدرش که پیش او بود نگاه کرد، پدر گفت: از ابوالقاسم (پیامبرص) اطاعت کن! پسر اسلام آورد و پیامبرصبیرون آمد در حالی که میفرمودند: «سپاس و ستایش سزاوار خداوندی است که او را از آتش (عذاب) نجات داد» [۵۲۱]. (به حدیث شماره: ۱۵۹ و ۵۰۲ مراجعه شود)
[۵۱۹] مسلم روایت کرده است؛ [(۲۵۶۹)]. [۵۲۰] مسلم روایت کرده است؛ [(۲۵۶۸)]. [۵۲۱] بخاری روایت کرده است؛ [(۱۳۵۶)].