۲۳۲- باب فضل السَّماحةِ في البيع والشراء والأخذ والعطاء، وحسن القضاء والتقاضي، وإرجاح المكيال والميزان، والنَّهي عن التطفيف، وفضل إنظار الموسِر والمُعْسِر والوضع عنه
باب فضیلت بخشش و آسانگیری در معامله و داد و ستد و خوب ادا نمودن و خوب طلب مال کردن و سنگین وزن کردن و پیمانه نمودن و نهی از کمفروشی و فضیلت مهلت دادن ثروتمند به تنگدست در پرداختن قرض و گذشت از قرض او
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ٢١٥﴾[البقرة: ۲۱۵].
«هرکار نیکی که انجام دهید، قطعاً خداوند بدان آگاه است».
وَقَالَ تَعَالَی:
﴿وَيَٰقَوۡمِ أَوۡفُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ﴾[هود: ۸۵].
«(شعیب÷به قومش گفت): ای قوم من! پیمانه و ترازو را از روی عدل و داد، به تمام و کمال بسنجید و بپردازید و از چیزهای مردم نکاهید».
وَقَالَ تَعَالَی:
﴿وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ١ ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ٢ وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ٣ أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ٤ لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ٥ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ٦﴾[المطففين: ۱-۶].
«وای به حال کاهندگان و کمفروشان! کسانی که وقتی برای خود پیمانه میزنند، به تمام و کمال و افزون بر اندازهی لازم دریافت میدارند و هنگامی که برای دیگران پیمانه میزنند یا وزن میکنند، از اندازهی لازم میکاهند. آیا اینان گمان نمیبرند که دوباره زنده میگردند، در روزی بسیار بزرگ و هولناک، همان روزی که مردمان در پیشگاه پروردگار جهانیان برپا میایستند».
۷۷۶- وعَنْ جابرٍ، رضي اللَّه عنْهُ، أن رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «رَحِم اللَّهُ رَجُلاً سَمْحاً إذا بَاعَ، وَإذا اشْتَرَى، وَإذَا اقْتَضىَ». رواه البخاريُّ.
۷۷۶. از جابر ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «خداوند مردی را رحمت کند که هنگام خرید و فروش و پرداخت و دریافت، گشادهرو و دارای وسعت نظر است» [۷۵۶].
۷۷۷- وعَنْ أبي قَتَادَةَ، رضي اللَّه عَنْهُ، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنَجِّيَهُ اللَّهُ مِنْ كُرَبِ يَوْمِ القِيَامَةِ، فَلْيُنَفِّسْ عَنْ مُعْسِرٍ أوْ يَضَعْ عَنْهُ» رواهُ مسلمٌ.
۷۷۷. از ابوقتاده ـسـ روایت شده است که فرمود: از پیامبرصشنیدم که میفرمودند: «هرکس دوست دارد خداوند او را از زحمتها و اندوههای روز قیامت برهاند، در دریافت قرض، از بدهکار تنگدست، به او مهلت داده یا (از همه یا قسمتی) از آن صرفنظر کند» [۷۵۷].
۷۷۸- وعنْ أبي هُريرةَ، رضي اللَّه عَنْهُ، أنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «كَانَ رَجُلٌ يُدايِنُ النَّاسَ، وَكَان يَقُولُ لِفَتَاهُ: إذا أَتَيْتَ مُعْسِراً فَتَجَاوَزْ عَنْهُ، لَعلَّ اللَّهَ أنْ يَتَجَاوَزَ عَنَّا، فَلقِي اللَّهَ فَتَجَاوَزَ عَنْهُ» متفقٌ عَليهِ.
۷۷۸. از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «مردی بود که به مردم قرض میداد و معمولاً به غلامش میگفت: وقتی برای مطالبهی قرض نزد تنگدستی میروی، از او درگذر و صرفنظر کن، شاید خداوند (گناهان ما را ببخشد و) از ما درگذرد، سپس آن شخص فوت کرد و خداوند از تقصیر او گذشت» [۷۵۸].
۷۷۹- وعَنْ أبي مَسْعُودٍ البدْرِيِّ، رضي اللَّه عنْهُ، قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «حُوسِبَ رَجُلٌ مِمَّنْ كَانَ قَبْلَكُمْ فَلَمْ يُوجَدْ لَهُ مِنَ الْخَيْرِ شَيْءٌ، إلاَّ أَنَّهُ كَانَ يَُخَالِطُ النَّاسَ، وَكَانَ مُوسِراً، وَكَانَ يأْمُرُ غِلْمَانَه أَنْ يَتَجَاوَزُوا عن الْمُعْسِر. قَالَ اللَّهُ عزَّ وجَلَّ: «نَحْنُ أَحَقُّ بِذَلكَ مِنْهُ، تَجَاوَزُوا عَنْهُ» رواه مسلمٌ.
۷۷۹. از ابومسعود بدری ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «یک نفر از کسانی که قبل از شما بودند پس از فوت، (اعمالش) مورد محاسبه قرار گرفت و هیچ کار خیری در اعمالش نبود، جز آنکه او از راه تجارت و قرض دادن با مردم معاشرت داشت و او ثروتمند بود و معمولاً به بردگانش امر میکرد که حال تنگدستان را رعایت و در مطالبهی قرض از آنها صرفنظر کنند؛ خداوند (پس از فوت او) فرمودند: «ای فرشتگان! ما به این کار از او سزاوارتر هستیم، از او صرفنظر کنید» [۷۵۹].
۷۸۰- وعَنْ جابرٍ، رضي اللَّه عَنْهُ، أنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، اشْتَرَى مِنْهُ بَعِيْراً، فَوَزَنَ لَهُ، فَأَرْجَحَ. متفقٌ عليه.
۷۸۰. از جابر ـسـ روایت شده است که پیامبرصاز او شتری خرید و (پول) آن را برایش وزن کرد و بیشتر از قیمتش را به او پرداخت نمود [۷۶۰].
۷۸۱- وعنْ أبي هُريرَة، رضي اللَّه عنْه، قَالَ: قَالَ رسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: «مَنْ أَنْظَرَ مُعْسِراً أوْ وَضَعَ لَهُ، أَظَلَّهُ اللَّهُ يَوْمَ القِيَامَةِ تَحْتَ ظِلِّ عَرْشِهِ يَوْمَ لاَ ظِلَّ إلاَّ ظِلُّهُ». رواهُ الترمذيُّ وقَال: حديثٌ حسنٌ صحيح.
۷۸۱- از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «هرکس که به بدهکار تنگدست مهلت دهد یا قرض خود را به او ببخشد، خداوند در آن روز که هیچ سایه و پناهی جز سایهی عرش او نیست، او را در زیر سایهی عرش خود قرار میدهد» [۷۶۱].
[۷۵۶] بخاری روایت کرده است؛ [( ۲۰۷۶)]. [۷۵۷] مسلم روایت کرده است؛ [(۱۵۶۳)]. [۷۵۸] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۷۸)، م (۱۵۶۲)]. [۷۵۹] مسلم روایت کرده است؛ [(۱۵۶۱)]. [۷۶۰] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۹۷)، م (۷۱۵)]. [۷۶۱] ترمذی [(۱۳۰۶)] روایت کرده و گفته است: حدیث حسن صحیح است.