۲۶۶- باب تحريم سب المسلم بغير حق
باب تحریم ناسزاگویی به مسلمان به ناحق
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ بِغَيۡرِ مَا ٱكۡتَسَبُواْ فَقَدِ ٱحۡتَمَلُواْ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا٥٨﴾[الأحزاب: ۵۸].
«و کسانى که مردان و زنان مؤمن را بى هیچ گناهى که مرتکب شده باشند، مىآزارند، به راستى [بار] بهتان و گناهى آشکار را بر دوش کشیدهاند».
۹۰۱- وعنِ ابنِ مَسعودٍ رضي اللَّه عَنهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «سِبَابُ الْمُسْلِمِ فُسُوقٌ، وَقِتَالُهُ كُفْرٌ». متفقٌ عليه.
۹۰۱. از ابن مسعود ـسـ روایت شده است که او از پیامبرصشنید که می‌فرمودند: «ناسزاگویی و دشنام دادن به مسلمان، فسق، و کشتن او کفر است» [۸۸۰].
۹۰۲- وعنْ أبي ذرٍّ رضي اللَّه عنْهُ أنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «لاَ يَرْمِيْ رجُلٌ رَجُلاً بِالْفِسْقِ أو الْكُفْرِ، إلاَّ ارْتَدَّتْ عَلَيْهِ، إنْ لَمْ يَكُنْ صَاحِبُهُ كَذلِكَ» رواه البخاريُّ.
۹۰۲. از ابوذر ـسـ روایت شده است که فرمود: از پیامبرصشنیدم که می‌فرمودند: «هیچ مردی، مرد دیگر را به گناه یا کفر نسبت نمی‌دهد، جز این‌که آن نسبت‌ها به خود او برمی گر‌دند، اگر آن مرد چنان نباشد» [۸۸۱].
۹۰۳- وعن أبي هریرة رضي الله عنهُ قالَ: أُتِيَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، بِرَجُلٍ قَدْ شَرِبَ قَالَ: «اْضرِبُوهُ». قَالَ أَبُو هريرةَ: فَمِنَّا الضَّارِبُ بيَدِهِ، والضَّارِبُ بِنَعْلِهِ، والضَّارِبُ بِثَوْبِهِ. فَلَمَّا انْصَرَفَ، قَالَ بَعْضُ القَوْمِ: أخْزَاكَ اللهُ! قَالَ: «لاَ تَقُولُوا هَذَا، لا تُعِينُوا عَلَيْهِ الشَّيْطَانَ». رواه البخاري.
۹۰۳. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که فرمود: شخصی را نزد پیامبرصآوردند که شراب خورده بود، پیامبرصفرمودند: «او را بزنید!» ابوهریرهسمی‌گوید: بعضی از ما، با دست خود او را می‌زد، و بعضی با کفش خود و برخی با لباسش؛ وقتی رفت، یکی از حاضران گفت: خدا تو را خوار و رسوا کند! پیامبرصفرمودند: «چنین نگویید و شیطان را به ضرر او کمک نکنید» [۸۸۲].
[۸۸۰] متفق علیه است؛ [خ (۶۰۴۴)، م (۶۴)]. [۸۸۱] بخاری روایت کرده است؛ [(۶۰۴۵)]. [۸۸۲] بخاری روایت کرده است؛ [(۶۷۸۱)].