۹۴- باب الإستخارة والمشاورة
باب استخاره و مشورت
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿وَشَاوِرۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِۖ﴾[آل عمران: ۱۵۹].
«(ای پیامبرص!) در کارها با مسلمانان مشورت کن».
وَقَالَ تَعَالَی:
﴿وَأَمۡرُهُمۡ شُورَىٰ بَيۡنَهُمۡ﴾[الشورى: ۳۸].
«و کارشان (مؤمنان) بر پایهی مشورت است (یعنی: در آن، بین خود مشورت میکنند)».
۴۲۲- عن جابِرٍ رضيَ اللَّه عنه قال: كانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُعَلِّمُنَا الاسْتِخَارَةَ في الأُمُورِ كُلِّهَا كالسُّورَةِ منَ القُرْآنِ، يَقُولُ إِذا هَمَّ أَحَدُكُمْ بالأمر، فَليَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الفَرِيضَةِ ثُمَّ لِيقُلْ: اللَّهُم إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بقُدْرَتِكَ، وأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ العَظِيمِ، فإِنَّكَ تَقْدِرُ ولاَ أَقْدِرُ، وتَعْلَمُ ولاَ أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلاَّمُ الغُيُوبِ. اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأمْرَ خَيْرٌ لِيْ فِيْ دِيْنِيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقِبَةِ أَمْرِيْ» أَوْ قَالَ: «عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ، فاقْدُرْهُ لي وَيَسِّرْهُ لي، ثمَّ بَارِكْ لي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هذَا الأَمْرَ شرٌّ لِي فِي دِيْنِيْ وَمَعَاشِيْ وَعَاقَبَةِ أَمْرِيْ» أَوْ قَالَ: «عَاجِل أَمْرِيْ وَآجِلِهِ، فَاصْرِفْهُ عَنِّيْ، وَاصْرِفْنِيْ عَنْهُ، وَاقْدُرْ لي الْخَيْرَ حَيْثُ كانَ، ثُمَّ رَضِّني بِهِ» قال: وَيُسَمِّي حَاجَتَهُ. رواه البخاري.
۴۲۲. از جابرسروایت شده است که فرمود: پیامبر صاستخاره در تمام کارها را مانند آموختن سورهای از قرآن به ما میآموخت و میفرمودند: «هر گاه یکی از شما قصد کاری کرد، دو رکعت نماز سنت بخواند و سپس بگوید: خدایا! من به سبب علم تو، از تو طلب خیر را مینمایم و به سبب قدرت تو، از تو قدرت میخواهم و از تو جود و بخشش فراوانت را مسألت میکنم، زیرا که تو میتوانی و من نمیتوانم و تو میدانی و من نمیدانم و تو دانا و آگاه به همهی غیبها و رازهای پنهانی، پروردگارا! اگر تو میدانی که این کار برای من در دین و زندگی و سرانجام کار» ـ یا فرمودند: «حال و آیندهی کار ـ من خیر است، آن را برای من مقدر فرما و آسان گردان و در آن برکتانداز و اگر میدانی که این کار برای من در دین و زندگی و سرانجام کار» ـ یا فرمودند: «حال و آیندهی کار ـ من بد است، آن را از من دور کن و مرا از آن پشیمان گردان و خیر را در هرجا هست، برای من مقدر فرما و آنگاه مرا بدان خشنود کن»، و فرمودند: «(در این هنگام) نیاز خود را بگوید و نام بگیرد» [۴۱۱].
[۴۱۱] بخاری روایت کرده است؛ [(۱۱۶۲)].